Νύχτες 19: "House of hummingbird" - Κριτική
Σύνοψη: Μια 14χρονη μεγαλώνει σ’ ένα σπίτι που οι γονείς τσακώνονται και ο αδελφός της, τακτά, την χτυπά. Θέλει ένα (ανάξιο) αγόρι, έχει μια (απούσα) φιλενάδα και μια συμμαθήτριά που την ερωτεύεται (;) κι αμέσως μετά τη λησμονεί. Είναι κατάμονη, απορροφώντας μειλίχια την γύρω δυσχέρεια. Μέχρι που μια δασκάλα βλέπει βαθύτερα τον λεπταίσθητο χαρακτήρα της.
Άποψη: Η Νοτιοκορεάτισσα σκηνοθέτρια Kim Bora με το ελαφρώς εμπνευσμένο από την δική της εφηβική ηλικία σκηνοθετικό ντεμπούτο κατάφερε να κατακτήσει τις εντυπώσεις αποτελώντας το πιο πολυβραβευμένο σκηνοθετικό ντεμπούτο για το 2019. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Τοποθετημένο στην Σεούλ του 1994, σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη Κορέα, η δεκατετράχρονη κοπέλα προσπαθεί να μάθει τον κόσμο γύρω της σε μια coming of age ιστορία που ταυτοχρόνως αντλεί στοιχεία από τις αμερικάνικες ταινίες του είδους αλλά πατάει γερά πάνω στην κορεατική κοινωνία και παράδοση.
Δεν είναι μια ιστορία ξεκομμένη από το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, αλλά η προσωπική ιστορία της πρωταγωνίστριας αναδύεται από αυτό με μια σταθερή καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας αλληλεπίδραση. Παρατηρούμε τις σχέσεις με τους γονείς, με το πρώτο αγόρι που φιλάει, με τους συμμαθητές της και τις φίλες της.
Μια ευαίσθητη λεπτότητα διακρίνει την σκηνοθετική ματιά μιας γυναίκας που εμφανώς νιώθει και συμπονά την ηρωίδα της. Ακόμα και αν ο ρυθμός είναι αρκετά αργός (με μια διάρκεια που φθάνει σχεδόν τις 2,5 ώρες), δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει αφενός την σκηνοθετική ποιότητα με τα στακάτα πλάνα που διεισδύουν στα βάθη των χαρακτήρων, αφετέρου το μη προβλέψιμο σενάριο παρά τα όποια κλισέ του είδους τα οποία αναγκαστικά δεν αποφεύγει.
Το μικρό πτηνό του τίτλου θα αφεθεί ελεύθερο πάντα υπό το προστατευτικό βλέμμα της σκηνοθέτριας.
6 / 10