Νύχτες 18: "The third kind" - Κριτική

Η Γη έχει εγκαταλειφθεί και το ανθρώπινο είδος έχει αναζητήσει καταφύγιο στο διάστημα. Τρεις αρχαιολόγοι του μέλλοντος επιστρέφουν, για να αναζητήσουν την πηγή ενός μυστηριώδους πεντάτονου σήματος που εκπέμπεται από την Γη.

ΣΧΕΤΙΚΑΒραβείο για τον Βαγγέλη Μουρίκη για το «Arcadia» του Γιώργου Ζώη

Αυτή είναι η υπόθεση του «Third Kind», της νέας ταινίας μικρού μήκους του Γιώργου Ζώη που μετά το Φεστιβάλ των Καννών και την Εβδομάδα Κριτικής, πραγματοποίησε την πανελλήνια πρεμιέρα της στις Νύχτες Πρεμιέρας.

Το μινιμαλιστικής αισθητικής και ταρκοφσκικού ρυθμού αλληγορικό «sci-fi» του Έλληνα δημιουργού σε παρασέρνει αρχικά στους δικούς του ρυθμούς με το ράθυμο μοντάζ του και καταφέρνει με άνεση να σε εισάγει στο υπνωτιστικό του σύμπαν, δίχως όμως στιγμή να χάνει το focus του προς το κοινωνικό σχόλιο που θέλει να καταθέσει και το οποίο αποδεικνύεται ιδιαίτερα εύστοχο.

Η ταινία γυρίστηκε το προηγούμενο καλοκαίρι, μέσα στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, το οποίο φαντάζει το ιδανικό σκηνικό για να αφηγηθεί την ιστορία του ο Ζώης, με την αρχιτεκτονική του χώρου να οριοθετεί μια ονειρική πλανοθεσία που συμπληρώνεται από το σχεδόν απόκοσμο σκηνικό που έχει δημιουργηθεί μετά την εκκένωση του αεροδρομίου από τους πρόσφυγες.

To «Third Kind» είναι η τέταρτη μικρού μήκους ταινία του Γιώργου Ζώη, μετά το «Casus Belli», το «Τίτλοι Τέλους» και την «8η Ηπειρο» που έκαναν και τα τρία, όπως και η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, το «Interruption». την πρεμιέρα τους στο Φεστιβάλ Βενετίας.

Bαθμολογία: 8 / 10