"Winning time" season 2: Πολύχρωμο και διασκεδαστικό διαμαντάκι

Σύνοψη: Oι Lakers συνεχίζουν τη πορεία προς τη δόξα μέσα απο την αιώνια κόντρα τους με τους Boston Celtics την ώρα που οι 'πολύχρωμοι' χαρακτήρες που περικλείουν την ομάδα απο τους παίκτες, την διοίκηση, μέχρι τοn προπονητή, προτάσσουν το τεράστιο ΕΓΩ τους γαρνιρισμένο με μια σειρά απο σκάνδαλα.

Γνώμη: Όπως ακριβώς είχαμε αφήσει τη πρώτη σεζόν, η συνέχεια της παρουσιάζει αυτό που υπόσχεται στον τίτλο: τη δυναστεία ενός κολοσσιαίου brand name στην ιστορία του αθλητισμού.

Στο οποίο, αν δεν υπήρχε όλο αυτό το μωσαϊκό παλαβών, φιλόδοξων, αλλα και υπερταλαντούχων ατόμων, μάλλον θα είχε γραφτεί διαφορετικά η ιστορία.

Ο πρώτος κύκλος είχε ξενίσει αρκετό κόσμο με τη retro κινηματογράφηση του (ή αλλιώς σαν να βλέπεις προβληματική βιντεοκασσέτα) μόλις όμως το συνηθίσει κάποιος γίνεται θεατής μιας υπέροχης σειράς.

Αν και αρκετοί λένε οτι το μπάσκετ είναι το περιτύλιγμα του 'Winning Time' δίνοντας την ευκαρία στον οποιονδήποτε να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα, θα μας επιτρέψετε να διαφωνήσουμε.

Η παρέλαση των ονομάτων-θρύλων είναι αδιάκοπη μπροστά απο την οθόνη, κάποια πράγματα εννοούνται χωρίς να παρουσιάζονται, ενώ η μούρλα να βγεί κάποιος πρωταθλητής και να κατακτήσει το δαχτυλίδι του NΒΑ, δεν θα πούν το παραμικρό στο κόσμο που δε γουστάρει αθλητικά, δεν λατρεύει το μπάσκετ σαν σπορ ή δεν γνωρίζει το παραμικρό για τις τιτανομαχίες του Μάτζικ με τον Μπερντ, τον- ένα κεφάλαιο απο μόνο του -Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, τον 'ψυχάκια' πρόεδρο Jerry Buss μέχρι τον τελειομανή προπονητή Pat Riley.

Aυτό το τηλεοπτικό διαμαντάκι δεν είναι γι αυτούς, δεν πρόκειται να τους αγγίξει σε οποιοδήποτε συναίσθημα και αυτό δε το λέμε σαν κακό. Τα περισσότερα πράγματα στη ζωή έτσι και τα γούστα στις σειρές, προφανέστατα διαφέρουν και αυτό είναι υγεία.

Απο την άλλη μεριά όποιος τρελαίνεται για μπασκετάκι και NΒΑ, αυτό ειναι μια τούρτα απο αναμνήσεις που σερβίρεται με την άπλετη φροντίδα του HΒΟ που ακόμα και τη Πέππα το γουρουνάκι να αναλάβουν θα παρουσιάσουν με χειρουργική ακρίβεια ένα αριστούργημα με ηθοποιάρες και πλούσια παραγωγή.

Οι ηθοποιοί με πρώτο και καλύτερο τον Κουίνσι Αιζέια που ενσαρκώνει τον ημίθεο Μάτζικ Τζόνσον μοιάζει σαν να γεννήθηκε γι αυτό το ρόλο, ο Σόλομον Χιούζ είναι ίδιος και απαράλλακτος ο Καρίμ σε όλα του, ενώ ο Τζον Σι Ράιλι με τον Άντριεν Μπρόντι μπορεί να μη γίναν ποτέ star πρώτου μεγέθους, αλλα είναι εξαιρετικοί και κανονικότατοι ηθοποιοί όπου με εμφανίσεις σαν αυτές σβήνουν τις όποιες βιντεο-πατάτες που πρωταγωνιστούν κατα καιρούς.

Η συγκεκριμένη σειρά έχει τσιγκλίσει όλο τον οργανισμό που ειδικά τα τελευταία χρόνια κινείται σε μια γυάλα ενώ οι πραγματικοί ήρωες των παιδικών μας χρόνων όπου βρεθούν και όπου σταθούν αρνούνται οτι έχουν οποιαδήποτε σχέση με τα γεγονότα του Winning Time.

Όμως όλες αυτές οι προσωπικότητες -με τεράστιο αντίκτυπο στη κοινωνία και τον αθλητισμό- αποκλείεται να ήταν νορμάλ άνθρωποι (τα πάθη όπως ο τζόγος, οι γυναίκες, η αλαζονία τους, η λεπτή γραμμή που χώριζε τη φήμη με τη δόξα ήταν σε ημερήσια διάταξη), ενώ για όλα αυτά υπάρχουν ουκ ολίγα γραφόμενα απο στρατιές δημοσιογράφων που τους ακολουθούσαν.

Όλα αυτά εδώ τονίζονται με χρώματα, μουσικάρες αλλά και μπόλικη feelgood διάθεση που δίνουν χώρο όμως ταυτόχρονα στο κάστ να λάμψει.

Δεν τίθεται θέμα: το Winning time:Rise of the Lakers βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για το πρωτάθλημα των σειρών του 2023-2024 μέσα απο τα πρώτα κιόλας 3 επεισόδια του ενώ όποιος λατρεύει το NΒΑ και το μπάσκετ αποβάλλεται με αντιαθλήτικο φάουλ και τεχνική ποινή, αν δεν έχει καταλάβει τι θησαυρό χάνει.

Πολύχρωμο και φουλ διασκεδαστικό.