"Το γοητευτικά αινιγματικό βλέμμα σου..."

"Το γοητευτικά αινιγματικό βλέμμα σου..."

H Άννα Δημητρίου αποδομεί και ανασυνθέτει την ταινία που της προσέλκυσε το ενδιαφέρον. Ας πούμε, το Martha, Marcy May, Marlene του Σον Ντέρκιν.

Martha, Marcy-May Marlene λένε το ξωτικό του ύπνου μου. Κάθεται κάτω από το κρεβάτι μου ή έξω από τις γρίλιες και με φυλάει όταν κοιμάμαι. Η Martha, Marcy-May Marlene ερευνά κόσμους που δεν διακρίνει κανείς συχνά. Έχει μια μεγάλη εσωτερική σιωπή που μοιάζει με λόγο και πολλές φορές θυμίζει δύο άτομα ταυτόχρονα. Προχτές την φώναξα και βγήκε πίσω από το κομοδίνο. Το φως του πορτατίφ, ιλαρό έπεφτε πάνω στα μπερδεμένα της μαλλιά. Martha, Marcy-May Marlene δεν κοιμάμαι πια όπως παλιά. Βλέπω όνειρα με φόνους, ναι εγώ φονεύω, και όλο τρέχω μέσα τους χωρίς να ξέρω που πάω. Χτες είδα ότι ορθώθηκε κατά πάνω μου μια λευκή αρκούδα. Έμοιαζε με εκείνον τον αρχηγό της περίεργης αίρεσης τον Patrick που ακλούθησες για δυο χρόνια. Παραλίγο να με δαγκώσει στο λαιμό άλλα πρόλαβα και την δάγκωσα στο μάγουλο δυνατά. Τόσο, που πόνεσαν τα σαγόνια μου.

Η Martha, Marcy-May Marlene με ακούει αλλά δεν γελάει ποτέ. Ποτέ δεν δίνει κάτι πίσω από αυτό που παίρνει. Όταν την ρωτάω από πού ήρθε και ποια είναι αληθινά, απαντάει, πως δεν έχει σημασία ποιος είσαι, γιατί ο καθένας από εμάς έτσι κι αλλιώς, παίρνει ελαφρώς διαφορετικούς ρόλους και περσόνες στις διάφορες φάσεις της ζωής του. Δεν είναι τίποτε συγκεκριμένο. Μου λέει πως θέλει να ανήκει κάπου. Να έχει την δύναμη της εξουσίας. Να είναι μέρος κάποιου συνόλου, πως συμβάλει σε μια ομάδα. Πόσο ανόητο να κουβαλάς ένα κρυφό τραύμα και έναν αρχαίο πόνο που δεν θυμάσαι από πότε ξεκίνησε. Τρομαγμένη και σε στάση εμβρύου, την περίμενα. Και τότε είδα το σκοτεινό περίγραμμα της μάζας της να εμφανίζεται πίσω από το κομοδίνο. Με καθησύχασε χαμογελώντας μου. Μύρισε τα μαλλιά μου και φύσηξε κάτι από πάνω τους. Είμαι τρελή ξεστόμισα. Διαλυμένη χωρίς καμιά αξιοπιστία. Όπως και συ δεν είμαι σίγουρη για το ποια είμαι. Για το αν η παλιά ζωή μου με ακολουθεί η αν τα ίχνη της έχουν σβηστεί για πάντα. Δεν θέλω να σωθώ απόψε. Ούτε αύριο. Ούτε ποτέ.

Martha, Marcy-May Marlene σε σημαδεύω με αυτό το πλαστικό νεροπίστολο σήμερα και είμαι έτοιμη να σε σκοτώσω. Μπορεί να είσαι ακραία και απίστευτα βαρετή. Κακώς το έσκασες από εκείνο το κοινόβιο. Κανείς δεν πρέπει να δραπετεύει τόσο εύκολα από αυτό που τον ορίζει και τον ολοκληρώνει. Φύγε από πίσω μου. Σου είπα δεν θέλω να σωθώ πια. Πάρε το γοητευτικά αινιγματικό βλέμμα σου και σπάσε. Η αυτοδικία δεν οδηγεί πουθενά. Το ξέρω. Μπορείς να απέλθεις. Δίνε του.