God bless Ozzy Ozbourne

Τα ναρκωτικά -και το ποτό- δεν σκοτώνουν: τον Ozzy!

Οποιος γράψει οτιδήποτε για τον Ozzy ξεκινά με το «πρίγκιπας του σκότους» αντί να πει την αλήθεια: Μεθύστακας. Και αυτό βέβαια λέει τη… μισή αλήθεια. Η άλλη βρίσκεται σε κάθε είδους ναρκωτικής ουσίας που κατανάλωσε για 40 χρόνια!

Μια χαρά είναι το ντοκιμαντέρ -σε παραγωγή του γιου του Τζακ. Τον ακολουθεί σε περιοδεία το 2008-09 (παρασκήνια, συνεντεύξεις, επί σκηνής), μιλάει για την παιδική ηλικία, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση που τον οδήγησε να γίνει ο «κλόουν» της ροκ κοινότητας. Περιστέρια (δαγκωμένα), νυχτερίδες (επίσης δαγκωμένα), σύζυγοι, παιδιά, οπαδοί, Sabbath, Randy Rhoads, σόλο καριέρα, όλα είναι εδώ. Θα μπορούσε να επικεντρωθεί περισσότερο στη μουσική, αλλά προτιμά τις καταχρήσεις. Λογικό, καθώς στο τέλος χαρακτήρισαν κάθε κίνηση της ζωής του.

Τίποτα δεν μένει κρυφό -τα μεγαλύτερα παιδιά του μιλούν μεν με αγάπη αλλά θυμούνται μόνο τα μεθύσια- και ο ίδιος, ειλικρινής, παραδέχεται όλα τα λάθη του αλλά και το θρίαμβο να μένει «καθαρός». Στο τέλος οδηγά το τζιπ του και εξομολογείτε: «Πραγματοποιώ ένα όνειρό μου, οδηγώντας μόνος. Ημουν πάντα τόσο χάλια, που δεν με άφηναν…» Πρίγκηπας του σκότους indeed!

Γιάννης Λυμπέρης

Υ.Γ.

Δείτε τον ίδιο και τη Sharon Osbourne να περιγράφουν τη «μυθική» συνάντηση με τη δισκογραφική του και το «επεισόδιο» με τα περιστέρια!