No one knows about persian cats

Τα ηνία στη μουσική

Ένα φιλμ λουσμένο στη φυλακισμένη μουσική, αλλά και η ευκαιρία να έρθει σε επαφή κανείς με την ιρανική indie σκηνή. Μία πολύ ενδιαφέρουσα ταινία, όπου η ροή της μουσικής σε σχέση με το λόγο είναι αρμονική και φυσική, συνοδεύοντας ένα οδοιπορικό σε μελωδικούς ανθρώπινους σταθμούς. Η ίδια φυσικότητα χαρακτηρίζει τις παρουσίες των δύο πρωταγωνιστών, ερμηνευτικά λιτών και απέριττων. Καρέκλες στο δρόμο, γυναίκες που διστάζουν να διαβούν πόρτες, πολιτικά αδιέξοδα ξεδιπλώνονται με ντοκυμαντερίστικη διάθεση η οποία δηλώνεται από την αρχή του φιλμ.

Το χορευτικό μοντάζ ξεναγεί τους θεατές στο Ιράν ενώ ξεδιπλώνονται τα στερεότυπα των φύλων και οι πολιτικές αδικίες. Ο κυνισμός του φιλμ αλλά και η λίγο παρατεταμένη διάρκειά του αποπνέουν την επαναστατική διάθεση των δημιουργών. Η μουσική έχει όμως ήδη πάρει τα ηνία της ηγεσίας της επανάστασης από την πρώτη νότα που ακούγεται.

Τελικά, τα διαμαντάκια που μπαίνει κανείς στη διαδικασία να ανακαλύψει μετά την παρακολούθηση (π.χ. το Human Jungle) δίνουν την πιο αυθεντική αίσθηση της ανάγκης για ελευθερία των μουσικών στην πολύπαθη χώρα.

Εύη Αβδελίδου