The echo

Σύνοψη: Το El Echo είναι ένα μικρό απομονωμένο χωριό της πολιτείας Puebla του Μεξικού.

Οι άντρες των οικογενειών είναι συνήθως απόντες λόγω της δουλειάς τους. Οι μητέρες και τα παιδιά καλούνται να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να αντιμετωπίσουν την ζωή, αλλά και ζητήματα όπως θάνατος, αρρώστια, επιβίωση.

Άποψη: Η Μεξικανή σκηνοθέτρια Tatiana Huezo, έπειτα από δύο ταινίες για το human trafficking σε περιοχές του Μεξικού στο Tempested (2016) και Noche de fuego (2021), παραμένει σε μια κλειστή κοινωνία της χώρας της παρατηρώντας μια μητριαρχική κοινωνία ελλείψει των πατεράδων των οικογενειών.

Πλάθει το ντοκιμαντέρ με την φόρμα και τα υλικά του σινεμά μυθοπλασίας και αυτό το καθιστά ακόμα πιο ιδιαίτερο και ενδιαφέρον, μιας και θυμίζει περισσότερο μια ταινία μυθοπλασίας με ήρωες που τους υποδύονται οι πραγματικοί τους εαυτοί (όπως έκανε ο Clint Eastwood για παράδειγμα στο The 15:17 to Paris) και λιγότερο ντοκιμαντέρ.

Οι ήρωες, πραγματικοί άνθρωποι που όντως ζουν υπό αυτές τις συνθήκες, δεν μιλούν απευθείας στην κάμερα ούτε στην σκηνοθέτρια, η οποία δεν εμφανίζεται στην ταινία ούτε και κάποιος στον οποίο να δίνουν τύπου συνέντευξη για όσα βιώνουν.

Οι γυναίκες και τα παιδιά της ταινίας συνυπάρχουν μεταξύ τους και με απόλυτη φυσικότητα μπλέκονται σε προαποφασισμένες καταστάσεις και σκηνές που είναι γραμμένες και δεν αφήνονται στην τυχαιότητα της πραγματικότητας.

Αν κάτι απουσιάζει, είναι μια πιο οξεία κοινωνική ματιά της σκηνοθέτριας, μιας και καταλήγει να είναι αρκετά παρατηρητικό χωρίς σχόλια για τα όσα συμβαίνουν.

Αφήνει βέβαια έτσι περισσότερο χώρο στους ανθρώπους να ξεδιπλώσουν τους εαυτούς τους και τα αισθήματά τους και πράγματι ανά στιγμές είναι από χιουμοριστικό μέχρι σκληρό και βάναυσα ρεαλιστικό, ωστόσο απουσιάζει η ταυτότητα και η κριτική παρέμβαση της δημιουργού, που πιθανόν να προσέθετε κάτι στην ιστορία.