"17 κλωστές": Η κοινωνία γεννά τέρατα

Σύνοψη: «17 Κλωστές», μια σειρά βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στα Κύθηρα από το 1906 ως το 1909. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, είναι ο Αντώνης, ένας φιλήσυχος τσαγκάρης.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Palm Royale": Δοκιμασμένη συνταγή χωρίς ρίσκα

Ένας νέος άνδρας που όλοι αγαπάνε, μέχρι που τον συκοφαντούν αναίτια. Η κατακραυγή της τοπικής κοινωνίας τον αναγκάζει να φύγει. Κάνει μια νέα αρχή στον Πειραιά. Ξανά, όμως, η προσπάθειά του να ξεφύγει πέφτει στο κενό. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και στη μεγάλη πόλη, γεμίζοντας τον Αντώνη πίκρα και οργή.

Τώρα, του μένει μόνο ένας δρόμος: Η εκδίκηση.

Άποψη: Ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες της εποχής μας σε τηλεόραση, κινηματογράφο θέατρο, ο Σωτήρης Τσαφούλιας, συνεργάζεται με δύο ταλαντούχες σεναριογράφους, την Μιρέλλα Παπαοικονόμου και την Κάτια Κισσονέργη, φέρνοντας μέσω της Cosmote TV ένα είδος που σπανίως βλέπουμε στην ελληνική τηλεόραση αλλά που τόσο αγαπά να βλέπει το ελληνικό κοινό μέσω των πλατφορμών, το true crime, το βασισμένο σε αληθινή ιστορία έγκλημα.

Μόνο που οι 17 Κλωστές δεν είναι αυτό ή δεν είναι μόνο αυτό και έτσι ξαφνιάζει ευχάριστα μιας και είναι μια σειρά που δεν αξίζει διθυράμβων επειδή γυρίστηκε στην Ελλάδα, αλλά αντίστοιχα εγκωμιαστικά σχόλια θα άκουγε σε όποιας χώρας τηλεόραση είχε προβληθεί.

Με αφετηρία τον πρώτο Έλληνα κατά συρροή δολοφόνο -ως είθισται να αποκαλείται- και έχοντας φυσικά ως βάση το ομότιτλο βιβλίο του Πάνου Δημάκη, οι 17 Κλωστές έρχονται να υφάνουν σιγά σιγά μέσα σε έξι επεισόδια την ιστορία ενός αποδιοπομπαίου τράγου που η κοινωνία «τον έκανε» δολοφόνο. Αυτό το «τον έκανε» είναι που συζητά η σειρά, μιας και τίποτα δεν είναι θέσφατο ή απόλυτο, όλα είναι υπό συζήτηση και διερεύνηση.

Και ο ίδιος ο σκηνοθέτης με τις σεναριογράφους και βεβαίως τον σαρωτικό Πάνο Βλάχο στον πρωταγωνιστικό ρόλο (για τις ανάγκες του οποίου έχασε δέκα κιλά, έμαθε λύρα, ιππασία και την τέχνη του τσαγκάρη) επιχειρεί να φέρει στο φως τις συνθήκες δημιουργίας ενός τέρατος.

Τα τέρατα δεν δημιουργούνται μόνο στα εργαστήρια του Δρ. Φρανκσενστάιν αλλά πολλές φορές -ίσως τις περισσότερες- κατασκευάζονται από την κοινωνία.

Ο Αντώνης, όπως φαίνεται από τα πρώτα δύο επεισόδια που μέχρι στιγμής έχουν προβληθεί, είναι  ένας εσωστρεφής, συγκρατημένος άνθρωπος, που διστάζει να εκφράσει αυτά που πιστεύει και αισθάνεται ενώ ταυτόχρονα αποζητά την εκπλήρωση των ονείρων του. Δεινός στην τέχνη του τσαγκάρη, όλα τα Κύθηρα τον ζητούν, μόνο που τελικά θα κατηγορηθεί αδίκως και αυτό θα αποτελέσει την αφετηρία για να βρουν όλοι λόγους να ρίξουν την πέτρα.

Για αυτό και οι 17 Κλωστές είναι τραγικά επίκαιρες. Όχι μόνο για τις καφενειακές συζητήσεις για τα υπό διεκδίκηση δικαιώματα των γυναικών, αλλά πάνω από όλα γιατί ο ήρωας είναι ένα πρώιμο θύμα cancel culture. Μια αρχική και μη αποδείξιμη κατηγορία θα κινήσει μια ολόκληρη κοινωνία να του γυρίσει την πλάτη, να τον κατηγορήσει και για άλλα οδηγώντάς τον στην απομόνωση και εν τέλει στο έγκλημα.

Παράλληλα, η σειρά -όπως και το βιβλίο του Δημάκη-δεν επιχειρεί να τον αθωώσει ή αγιοποιήσει, να τον παρουσιάσει σαν έναν μάρτυρα της εποχής, καθώς το bullying που μπορεί να βιώσει κάποιος δεν δικαιολογεί το έγκλημα, σίγουρα όμως το εξηγεί, φανερώνει την πορεία προς αυτό.

Ο Πάνος Βλάχος στα πρώτα δύο επεισόδια βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πόλους, από την μία στην αρχή της περιπέτειάς του, όταν έχει ξεκινήσει να έχει επιτυχία στο τσαγκάρικο και να τον ζητάνε ενώ βρίσκει και τον έρωτα στο πρόσωπο μιας κοπέλας, από την άλλη λίγα χρόνια αργότερα όταν πλέον είναι στην φυλακή, φέρνοντάς μας κοντά και από την αρχή της σειράς όλη την πορεία του χαρακτήρα από το φως στο σκοτάδι, που είναι ορατό και από την φωτογραφία της σειράς.

0Μια σειρά τρομερά προσεγμένη όσον αφορά την εποχή, υψηλής παραγωγής, στην οποία μάλιστα συμμετείχαν και απόγονοι των θυμάτων.

Αν κάτι θέλουν μας υπενθυμίσουν οι 17 Κλωστές είναι ότι η κοινωνία γεννά τέρατα και μετά τα κατηγορεί για την γέννησή τους.