Tο "Victoria" του Σεμπάστιαν Σίπερ πολύ απλά είναι μοναδική εμπειρία στην παγκόσμια κινηματογραφία, τουλάχιστον μέχρι σήμερα.

Ο πρώην συνεργάτης του Τομ Τίκβερ και ηθοποιός με αξιοσημείωτη καριέρα, στην 4η ταινία μυθοπλασίας που σκηνοθετεί, γράφει ιστορία. 

Ο 47χρονος δημιουργός περιγράφει την ιστορία μιας νεαρής Ισπανίδας που βρίσκεται στο Βερολίνο τρεις μήνες και δεν έχει μάθει καλά καλά να μιλά γερμανικά και βγαίνει σόλο τα βράδια για να βρει παρέα και ότι προκύψει. Κατά την έξοδο της από ένα club θα γνωριστεί με μια παρέα μεθυσμένων συνομηλίκων Βερολινέζων που την προτρέπουν να τους ακολουθήσει σε μια βραδιά γεμάτη νεανική τρέλα, κλεμμένα αυτοκίνητα, μικροκλοπές, μέχρι και ληστεία τράπεζας διότι τα αγόρια λόγω του χρέους σε έναν μαφιόζο, πέρασαν από το χαβαλές ή θάνατος στην προσπάθεια επιβίωσης. Και σε όλο αυτό το διάστημα ερωτεύεται τον έναν από αυτούς. 

Θα αναρωτηθείτε -και με το δίκιο σας- "και που είναι το φοβερό και τρομερό, βαρεθήκαμε ήδη και μόνο που το διαβάσαμε"...

Έλα όμως που ολόκληρο το φιλμ, όλα, κάθε δευτερόλεπτο από τα 140 λεπτά της διάρκειάς του, είναι γυρισμένα ΧΩΡΙΣ CUT, παρά μόνο το τελικό. ΈΝΑ ΜΟΝΟΠΛΑΝΟ. Το καταλάβατε; Το φαντάζεστε;

Εδώ δεν μιλάμε για τον Σοκούροβ και την Κιβωτό του που μας δείχνει τα εκθέματα ενός μουσείου, ούτε τον Χίτσκοκ στο "Rope" και τον Ιναρίτου στο "Birdman" που για να μιλάμε και σωστά δεν ήταν μονοπλάνα, απλά έδινε την αίσθηση με ορισμένα έξυπνα fade. Εδώ, ο Σίπερ, με μία λήψη, περιγράφει χορούς, τρεξίματα, πηδήματα, νυχτερινή οδήγηση, σκαρφαλώματα σε σκάλες και ταράτσες, ξύλο, ληστεία τράπεζας, συμπλοκές με αστυνομικούς, αυτά και άλλα πολλά διανύοντας 22 διαφορετικές τοποθεσίες με καταπληκτική νυχτερινή φωτογραφία, κάμερα στο χέρι και ασύλληπτη ένταση. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει προσέξει το σενάριό του, το οποίο είναι στα όρια του απλοϊκού και με σχεδόν αναμενόμενα τα πάντα, η σκηνοθετική του μαγκιά και τα τεράστια "αυγά" του μοντέρ, του φωτογράφου και του οπερατέρ του (απόλυτα δικαιολογημένο το βραβείο φωτογραφίας που απέσπασε η ταινία στην Berlinale) που απεικονίζουν καδράροντας τουλάχιστον 10 διαφορετικά είδη φωτισμών τεχνητών και φυσικών, κατορθώνουν και κρατούν τα μάτια σου κολλημένα στην οθόνη και το σαγόνι να χάσκει μέχρι το πάτωμα. 

Θες info: Μετά από έξι μήνες προβών, ο Σίπερ γύρισε τρεις ολόκληρες ταινίες με τη μία και κράτησε την τελευταία. Αν δεν του άρεσε, ακόμα θα γύριζε δηλαδή...

Επαναλαμβάνω, δεν θα δεις κάποιο αριστούργημα. Όμως η αμηχανία με την οποία προσεγγίζει την ιστορία του ο Σίπερ, αντισταθμίζεται και με το παραπάνω από την βιρτουοζιτέ των εξαιρετικών μονοπλάνων του, την ονειρική μουσική επένδυση του Nils Frahm, και τα αγχωτικά, σχεδόν ασφυκτικά, περίπου εφιαλτικά κοντινά καδραρίσματα στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών του και ιδιαίτερα του εκπληκτικού Φρέντερικ Λάου που γράφει μοναδικά στην κάμερα και (πρέπει να το γράψω γιατί με βασανίζει μέρες τώρα) ο οποίος μου θύμισε (αμυδρά, οκ, μη πέσετε να με φάτε όλοι μαζί) πρώιμο Μάρλον Μπράντο...

Δείτε το οπωσδήποτε, πρόκειται για κινηματογραφική εμπειρία.

Πρώτη δημοσίευση: 3 Μαρτίου 2016, 13:20
Ενημέρωση: 30 Δεκ. 2019, 19:36
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Victoria (Victoria)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
138
Εταιρία διανομής: 
Release: 
3 Μαρτίου 2016

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos