Tel Aviv on fire

Ένας 30χρονος ασκούμενος σε τηλεοπτικό στούντιο, πηγαίνει καθημερινά στη Ραμάλα για τα γυρίσματα της δημοφιλούς σαπουνόπερας «Το Τελ Αβίβ φλέγεται». Στο σημείο ελέγχου του Ισραηλινού στρατού, συναντά έναν αξιωματικό που του δίνει ιδέες για το σενάριο- σύντομα η καριέρα του θα εκτοξευθεί.

Δήλωση σκηνοθέτη

Είναι πρόκληση να κάνεις μια κωμωδία για την ισραηλινοπαλαιστινιακή πραγματικότητα. Ο κόσμος αντιμετωπίζει τη σύγκρουση με μεγάλη σοβαρότητα κι οποιαδήποτε απόπειρα να κάνεις μια κωμωδία με αυτό το θέμα μπορεί να παρεξηγηθεί ή να κριθεί αυστηρά. Πιστεύω όμως, ότι η κωμωδία επιτρέπει να συζητάμε πολύ σοβαρά θέματα με διακριτικό τρόπο. Στις ταινίες μου, προσπαθώ να παραμένω ψυχαγωγικός όσο μιλάω ειλικρινά για την κατάσταση στην οποία ζουν οι χαρακτήρες μου.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μου «Man Without A Cellphone», άντλησε την έμπνευση της από τον τρόπο που μεγάλωσα- δεν ήταν ο στόχος μου να κάνω μια κωμωδία, όσο το να είμαι ειλικρινής για το περιβάλλον στο οποία μεγάλωσα ως Παλαιστίνιος.  Υπάρχει πάντα ένα αίσθημα απελπισίας να πλανάται, αλλά δε λείπει το χιούμορ από το τραπέζι του δείπνου. Το «Σενάριο που άναψε φωτιές» πραγματεύεται ακριβώς αυτές τις αντιθέσεις. Ο τόνος είναι κωμικός, όχι για να ελαφρύνει μια κατάσταση που είναι πιο φριχτή από ποτέ, αλλά για να χρησιμοποιήσει την υπερβολή που επιτρέπει η κωμωδία.

Όπως το είχε θέσει ο Τσάρλι Τσάπλιν: «Για να γελάσεις πραγματικά, πρέπει να έχεις την ικανότητα να πάρεις τον πόνο σου και να παίξεις μαζί του».

-Σαμέχ Ζοάμπι