The pirates of Somalia

Σύνοψη: Ο Τζέι, θέλει να γίνει δημοσιογράφος. Για να βρει την ευκαιρία του, πηγαίνει σε ένα μέρος όπου σχεδόν κανένας δυτικός ρεπόρτερ δεν έχει πάει: Στη Σομαλία, για να γράψει για τους πειρατές της.

Άποψη: Πρώτα από όλα, ο τίτλος της ταινίας θα έπρεπε να είναι: «Δυτικός πάει να βρει τους πειρατές, αλλά δεν ανεβαίνει ποτέ σε πλοίο». Ο Τζέι Μπάχαντουρ είναι αληθινό πρόσωπο και πήγε όντως στη Σομαλία, για να ξεφύγει από τις μηδενικές προοπτικές που είχε να ξεχωρίσει στην πατρίδα του, τον Καναδά. Και πήγε σε μία άγνωστη χώρα, με ελάχιστα λεφτά και μόνο μία επαφή με έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Έκατσε αρκετούς μήνες και κατάφερε τελικά να γράψει το ομώνυμο βιβλίο που έγινε μπεστ σέλερ.

Ο Τζέι πηγαίνει σε μια επικίνδυνη χώρα και πέρα από την προσωπική φιλοδοξία του να φτιάξει όνομα, θέλει να μαθευτεί το τι συμβαίνει εκεί. Και ο σκηνοθέτης Μπράιαν Μπάκλεϊ κάνει φιλότιμες προσπάθειες να δείξει στον κόσμο τι συμβαίνει σε αυτή την χώρα. Γιατί απλοί ψαράδες κατέφυγαν στην πειρατεία, από ανάγκη στην αρχή, και το πως προσπαθούν να εδραιώσουν μια δημοκρατία με την ελάχιστη δυνατή αιματοχυσία. Πατάει όμως την γνωστή μπανανόφλουδα των Αμερικανών, όταν περιγράφουν τον «κόσμο εκεί πέρα» Η ματιά του, για εμάς είναι απλοϊκή και ατελής. Ο μέσος Ευρωπαίος είναι πολύ πιο ενημερωμένος και ψυλλιασμένος από τους Αμερικανούς. Οι «ιθαγενείς» παίζουν τον ρόλο του φολκλόρ, λίγο εξωτικό, λίγο περήφανο, αρκετά επικίνδυνο και πολύ σκονισμένο. Slum tourism με καλές προθέσεις.

Τον Μπάχαντουρ τον υποδύεται ο Ίβαν Πίτερς (American Horror Story) και είναι αρκετά εκνευριστικός -τουλάχιστον σε εμάς- και δεν καταφέρνει να κάνει κλικ. Αντίθετα, ο Σομαλός Μπαρκάντ Αμπτί στον ρόλο του μεταφραστή του, είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής, δίνοντας μία ακόμα εξαιρετική ερμηνεία μετά το Captain Phillips που τον έκανε γνωστό. Σε δύο μικρούς ρόλους, η χίπισα μητέρα του Μπάχαντουρ είναι η Μέλανι Γκρίφιθ, η οποία δεν καταφέρνει να μην γίνει καρικατούρα, και ο Αλ Πατσίνο. Υποδύεται έναν συνταξιούχο ρεπόρτερ που πείθει τον Τζέι να μην πάει στο Χάρβαρντ, αλλά να βγει στο δρόμο, γιατί η δημοσιογραφία δε διδάσκεται (μεγάλη αλήθεια) Είναι χαριτωμένος με τους μανιερισμούς του, αλλά δεν είναι παρά μόνο ένας υπερδιάσημος μαϊντανός.

Με δύο ώρες διάρκεια και με τα κενά της, αυτή η ταινία, τίμια στις προθέσεις της, δεν είναι ούτε κακή ούτε αδιάφορη. Είναι απλά μία ταινία που απευθύνεται στους Αμερικανούς και την ομιχλώδη αντίληψη τους για τον κόσμο: Μία υδρόγειος στην οποία υπάρχει η Βόρεια Αμερικανική ήπειρος, η Ευρώπη και ο υπόλοιπος πλανήτης καλύπτεται από πολλά και μεγάλα ερωτηματικά. «Εδώ δράκοι», όπως έγραφαν οι μεσαιωνικοί χάρτες για τις ανεξερεύνητες περιοχές.