Οι γαμπροί της ευτυχίας

Ούτε καν...

Από τον σκηνοθέτη των "I love Karditsa", "Λάρισα εμπιστευτικό",στο ίδιο μήκος κύματος, ένα φιλμ που μπορεί να ειδωθεί σαν μια κακόγουστη φάρσα πάνω στο θεατρικό κείμενο των Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη, ακόμα και της ομώνυμης ταινίας του Σωκράτη Καψάσκη το 1962. Κακόγουστο, προχειροφτιαγμένο, κακής βιντεοκλιπάδικης αισθητικής των 80s, με καθόλου αστείες σεναριακές εμπνεύσεις που κατορθώνουν σχεδόν να ακυρώσουν το λειτουργικότατο αρχικό κείμενο που οδηγούσε σε μια αξιοπρεπέστατη κωμωδία ηθών. Για τον λούτσο. 

Υπόθεση: Ο Βαγγέλης είναι ένας παραδοσιακός Κρητικός οικογενειάρχης παντρεμένος με την Λίνα. Δυστυχώς δεν μπορεί να χαρεί την γυναίκα του, μέσα στο ίδιο του το σπίτι, αφού μαζί τους μένει η γεροντοκόρη και εκκεντρική αδερφή του Ευτυχία. Ο μόνος τρόπος για να φύγει η Ευτυχία από το σπίτι και να την ξεφορτωθεί μια για πάντα είναι να την παντρέψει. Ποιος όμως θα είναι ο ήρωας που θα δεχθεί να παντρευτεί την Ευτυχία; Αναζητώντας τον κατάλληλο γαμπρό, ο Βαγγέλης καταλήγει σ’ένα συνεργάτη του τον Μένη. Ο Μένης είναι ένας άνδρας στο χείλος της καταστροφής, χτυπημένος από την οικονομική κρίση και ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να κάνει την θυσία. Και ενώ το… προξενιό δείχνει να έχει πάρει τον δρόμο του εμφανίζεται ένας δεύτερος γαμπρός που διεκδικεί την Ευτυχία, ο Κούλης.