Σύνοψη: Μια ερασιτέχνης ιστορικός αναζητά τα λείψανα του Ριχάρδου του Γ’. Η αδιάκοπη έρευνά της αντιμετωπίζεται με ακατανοησία από τους φίλους και την οικογένειά της και με σκεπτικισμό από ειδικούς και ακαδημαϊκούς.

Άποψη: Aυτή η περίεργη, τονικά αβέβαιη, ιδιόρρυθμη και συναισθηματική ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Philippa Langley, μιας Βρετανίδας που το 2012 έγινε παγκοσμίως διάσημη ανακαλύπτοντας τα λείψανα του Ριχάρδου του Γ’,  κάτω από ένα parking στο Leicester.

Η Langley υπήρξε η κινητήριος δύναμη πίσω από την αρχαιολογική ανασκαφή που βρήκε τον σκελετό. Για να το καταφέρει, όμως, έπρεπε πρώτα να πολεμήσει την μεγαλομανία, τον εφησυχασμό και τον σεξισμό του ακαδημαϊκού κατεστημένου.

Η ταινία “Philomena” του 2013 ήταν μια συγκινητική και ελαφρώς αστεία αφήγηση για την αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που αναζητά τον χαμένο γιο της. Η δημιουργική ομάδα πίσω από αυτήν την ταινία (Coogan και Pope, καθώς και ο σκηνοθέτης Stephen Frears) επανενώνεται εδώ για την αναζήτηση ενός άλλου αγνοουμένου, που αυτή τη φορά τυχαίνει να είναι ο 700 ετών σκελετός του Ριχάρδου του Γ’.  

Η Sally Hawkins είναι αρκετά συμπαθής ως η ερασιτέχνης ιστορικός που εντοπίζει τον από καιρό νεκρό μονάρχη. Ο χαρακτήρας της παλεύει με την έλλειψη αυτοπεποίθησης, καταφέρνει, ωστόσο, να πείσει γιατί ο χαμένος βασιλιάς αξίζει ίσως κάτι καλύτερο από την επαίσχυντη κληρονομιά που του άφησε ο Σαίξπηρ στο ομώνυμο έργο του. Ο συν-σεναριογράφος και παραγωγός Steve Coogan υποδύεται τον υποστηρικτικό πρώην σύντροφο της Langley, τον John, και ο Harry Lloyd υποδύεται το φανταστικό όραμα του βασιλιά που εμφανίζεται σιωπηλά στη Langley.

Αυτές οι σκηνές είναι που κάνουν την ταινία περίεργη και κάπως άβολη. Και ενώ από τη μία κατανοούμε ότι ο Ριχάρδος ο Γ' έπρεπε να έχει κάποια παρουσία στην υπόθεση, από την άλλη είναι τόσο έντονη η προσπάθεια να ξεφύγει ο βασιλιάς από την «κακή» καρικατούρα του που καταλήγει να γίνεται μια, ως επί το πλείστον βουβή, βαρετή παρουσία υποτιθέμενης καλοσύνης και σοφίας.

Σίγουρα, η πρωτότυπη ιστορία που αποτελεί τη βάση της ταινίας, μας κάνει να πούμε «Α! Ενδιαφέρουσα ακούγεται». Στην εκτέλεση, όμως, κάτι δεν πάει και τόσο καλά. Το σενάριο μοιάζει αδύναμο και ενώ υπάρχουν στιγμές χιούμορ αλλά και δράματος, η ταινία στο σύνολό της αφομοιώνει την αίσθηση του εύθραυστου που χαρακτηρίζει την πρωταγωνίστριά της.

Το τρίτο και τελευταίο μέρος της συγκεντρώνει όλον τον ενθουσιασμό. Και όσο και αν το τέλος που ήδη γνωρίζαμε δεν μπορεί να μην συγκινήσει, είναι κρίμα να πρέπει να περιμένουμε μέχρι τότε για να αποκτήσει δύναμη και βάρος η αφήγηση.

Πρώτη δημοσίευση: 13 Οκτ. 2022, 00:55
Ενημέρωση: 19 Οκτ. 2022, 23:03
Συντάκτης: 
Τίτλος:
The lost King (Ο χαμένος Βασιλιάς)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
108
Εταιρία διανομής: 
Release: 
13 Οκτωβρίου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos