Σύνοψη: Ο Νέμο (Γουίλεμ Νταφόε) μπαίνει σ’ ένα υπερπολυτελές διαμέρισμα της Νέας Υόρκης με σκοπό να κλέψει κάποιους πίνακες τεράστιας χρηματικής αξίας. Όταν καταλήγει να παγιδευτεί σε αυτό το χρυσό κλουβί, θα πρέπει να δώσει τον δικό του αγώνα για να επιβιώσει και να μην χάσει το μυαλό του.
Κριτική: Το ημερολόγιο έγραφε 15 Νοεμβρίου 2022 όταν δύο ακτιβιστές πέταξαν ένα μαύρο υγρό πάνω στο τζάμι που προστατεύει τον πίνακα “Life and Death” του Γκούσταβ Κλιμτ, ο οποίος εκτίθεται στο Μουσείο Leopold της Βιέννης. Ο σκοπός τους ήταν να διαμαρτυρηθούν για την έλλειψη μέτρων που να αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, μιας συνθήκης που απειλεί την επιβίωση τόσο του ανθρώπινου είδους όσο και των ακριβοθώρητων δημιουργημάτων της. Κι αυτή ήταν η αρχή μιας σειράς επιθέσεων εναντίον έργων τέχνης, τις οποίες η (δυτική) ανθρωπότητα παρακολούθησε αποτροπιασμένη από τις οθόνες κινητών.
Στην ήδη αρκετά πολυσυζητημένη νέα ταινία του, ο Βασίλης Κατσούπης (“My Friend Larry Gus”), η οποία έκανε πρεμιέρα στα πλαίσια της ενότητας Panorama της φετινής Berlinale, φαίνεται απόλυτα συντονισμένος με το προαναφερθέν zeitgeist, ακόμα κι αν δεν ήταν αυτή η πρόθεσή του. Στο “Inside”, την πρώτη μεγάλου μήκους μυθοπλαστική ταινία του, καταφέρνει κάτι σπάνιο και αξιοθαύμαστο: παραδίδει ένα σκεπτόμενο κι απολαυστικό φιλμ επιβίωσης, το οποίο εκτυλίσσεται μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός νεουρκέζικου διαμερίσματος, το οποίο -υπό άλλες συνθήκες- θα ήταν το ιδανικό μέρος για να κλειστεί κανείς μέσα.
Ο Νέμο, που υποδύεται με το γνωστό δαιμονικό του μπρίο ο τεράστιος Γουίλεμ Νταφόε, μας συστήνεται ευθύς αμέσως ως ένας διαρρήκτης που παραβιάζει την κατοικία ενός διάσημου κι επιτυχημένου αρχιτέκτονα, ο οποίος λείπει για δουλειά στο Καζακστάν. Όμως, όταν το σύστημα ασφαλείας του σπιτιού τον κλειδώνει μέσα, ο Νέμο θα πρέπει -τεχνηέντως (all pun intended)- να βρει τρόπο να επιβιώσει.
Ο τρόπος με τον οποίο ο Κατσούπης χειρίζεται τον χώρο και τον ηθοποιό που έχει στη διάθεσή του είναι αξιοζήλευτος. Ακόμα πιο αξιοζήλευτο είναι ότι δεν τον καταπίνουν οι κοινωνικο-πολιτικές προεκτάσεις της ιστορίας που αφηγείται, τις οποίες αφήνει μεν να γίνουν εμφανείς, χωρίς όμως να στερούν από το “Inside” το απαραίτητο σασπένς που θα σε κρατήσει κολλημένο στη θέση σου.
Και, φυσικά, ποιος καλύτερος για να ενσαρκώσει τον διψασμένο για επιβίωση Νέμο από τον Γουίλεμ Νταφόε!
Ο Αμερικανός ηθοποιός, που έχει κάνει σχεδόν τα πάντα στην πολύχρονη καριέρα του και ποτέ δεν σταματά να μας εκπλήσσει, κουβαλά την ταινία στους ώμους του αβίαστα. Κι ενώ φαίνεται και είναι απόλυτα συντονισμένος με το όραμα του Κατσούπη, φέρνει στον ρόλο του αυτή τη σωματικότητα και την εκφραστικότητα που τον έχουν κάνει γνωστό, η οποία είναι 100% δική του.
Είναι η τέχνη μια μορφή διαφυγής από την πραγματικότητα ή είναι η απόδραση του διαρρήκτη Νέμο η ύψιστη μορφή τέχνης, το αριστούργημα που έλειπε από το φορτωμένο με έργα αμύθητης αξίας διαμέρισμα στο οποίο εισβάλει; Ο Βασίλης Κατσούπης επιλέγει να μην μας δώσει σαφή απάντηση, φτιάχνοντας μια ταινία που σε καθηλώνει και μετά σε αφήνει να αναρωτηθείς ποιος εν τέλει θα επιβιώσει: ο άνθρωπος ή τα δημιουργήματά του; Έχουν αξία τα έργα τέχνης όταν ο πλανήτης -κι ο άνθρωπος- φλέγεται;
Εάν το σενάριο του Μπεν Χόπκινς, βασισμένο σε ιδέα του Κατσούπη, εξερευνούσε λίγο περισσότερο τα παραπάνω ερωτήματα, τότε θα μιλούσαμε για πραγματικό θρίαμβο. Σε κάθε περίπτωση όμως, το “Inside” είναι μία από τις ταινίες που αξίζει πραγματικά να σας απασχολήσει φέτος, είτε θέλετε απλά να μπείτε για λίγο στα άδυτα ενός υπέρκομψου νεουορκέζικου διαμερίσματος είτε επιθυμείτε να αναρωτηθείτε αν η Τέχνη, εν τέλει, σώζει!
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων