Furiosa: A Mad Max Saga

Καθώς ο κόσμος καταρρέει, η νεαρή Φουριόσα απάγεται από την Green Place of Many Mothers και πέφτει στα χέρια της μεγάλης Ορδής Μηχανόβιων με επικεφαλής τον πολέμαρχο Ντεμέντους.

Καθώς περιπλανιούνται στην άγονη γη, καταλήγουν στην Ακρόπολη που βρίσκεται υπό την ηγεμονία του Αθάνατου Τζο.

Ενώ οι δύο τύραννοι αλληλοσπαράζονται για το ποιος θα κυριαρχήσει, η Φουριόσα πρέπει να επιβιώσει από πολλές δοκιμασίες για να επιστρέψει στην πατρίδα της.

Tσίτα τα γκάζια από τον Τζορτζ Μίλερ στο σόλο φιλμ της Furiosa από το σύμπαν του Mad Max, με ανελέητη δράση στους αμμόλοφους και χορταστικά εφέ, αλλά μάλλον μόνο αυτό τελικά, καθώς η ανάπτυξη χαρακτήρων και η σεναριακή ουσία μάλλον έχουν πάει περίπατο. 

Και το μάλλον αστείο της υπόθεσης είναι πως το (σπουδαίο) προηγούμενο φιλμ του 2016 ενώ δεν εστίαζε αποκλειστικά (όπως αυτό) στη Furiosa, είχε καταφέρει εκτός από την εξίσου απογειωτική δράση και την σκιαγράφηση ενός συναρπαστικού φουτουριστικού,κόσμου με έντονα χρώματα, να αποδώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα για την κινημαρτογραφική γυναίκα ηρωίδα. Κάτι που δεν καταφέρνει εδώ και εν μέρει αδικούν και οι συγκρίσεις των δύο πρωταγωνιστριών. Η Άνια Τέιλορ Τζόι και τα τεράστια μάτια της δεν είναι και πολύ πιθανό να μη γίνει και ποτέ Σαρλίζ Θερόν με τη ζωώδη ενέργεια και το δεύτερη υπόστρωμα στην κάθε ερμηνεία της. Τούτη εδώ είναι πολύ πιο μονοδιάστατη, πολύ πιο κορίτσι παρά γυναίκα, αλλά προφανώς έτσι της τον έγραψαν τον ρόλο, δεν ευθύνεται και η ίδια 100%, σωστα? 

Δεν πείθει λοιπόν, όπως δεν πείθει και ο Κρις Χέμσγουορθ που μοιάζει σαν ένας ρόλος τοποθετημένος εξ'ολοκλήρου ως comic relief και αυτό δεν είναι τόσο αστείο όσο ακούγεται στη θεωρία και επίσης αυτός είναι άλλος ένας τομέας ευθύνης του Τζορτζ Μίλερ που εχει επιλέξει γενικώς εδώ οι κακοί να "καρτουνίζουν", ενώ και η σεναριακή του φλυαρία υπερτονίζεται προς το τέλος όπου το φιλμ διαρκεί τουλάχιστον 30 λεπτά περισσότερο από ότι θα έπρεπε. . 

Πάντως οπτικά πρόκειται για ένα υπερθέαμα δράσης, με ακαταμάχητη αλληλουχία δυστοπικών σεκάνς που κόβουν την ανάσα και ορισμένες σκηνές ανθολογίας που όσοι γνωρίζουν (περίπου) τι τους περιμένει, θα μείνουν με ανοικτό το στόμα.