Ένας άλλος κόσμος

O Φιλίπ Λεμέλ είναι ένας μεσήλικας άνδρας σε μια τρομερά πιεσμένη φάση ζωής. Βρίσκεται σε διαδικασία διαζυγίου με την σύζυγό του, η οποία δεν αντέχει πλέον την συνθήκη. Είναι διευθυντής ενός μεγάλου εργοστασίου, μέλος ενός αμερικανικού κολοσσού που απαιτεί συνεχώς μειώσεις προσωπικού. Πρέπει να αντιμετωπίσει την ξαφνική ψυχική κρίση του γιου του, Λούκας, που χρειάζεται βοήθεια. Χαμένος ανάμεσα στις πολλαπλές απαιτήσεις, ο Φιλίπ φαίνεται να έχει χάσει τον εαυτό του.

Το ”Un Autre Monde” του Stéphane Brizé ολοκληρώνει την τριλογία των “The Measure of a Man” και “At War”. Μαζί με τον Olivier Gorce δημιούργησαν ένα ακόμα κοινωνικό δράμα με κεντρικό πρόσωπο έναν εργαζόμενο άνδρα υπό πίεση, διατηρώντας στην θέση του πρωταγωνιστή τον πάντα στιβαρό Vincent Lindon.

Από την πρώτη σκηνή, η ταινία διατηρεί μια λεπτομερή αιχμηρότητα, ξεκινώντας από την εσωτερική, εκκωφαντική ένταση μιας διαπραγμάτευσης διαζυγίου. Ο Φιλίπ είναι παντρεμένος με την δουλειά του, η Αν (στον ρόλο η Sandrine Kiberlain, πρώην σύζυγος του Lindon και στην πραγματικότητα) έχει περάσει μαζί του μόλις έξι σαββατοκύριακα μέσα σε δύο χρόνια. Σταδιακά και αρμονικά, ο χαρακτήρας και τα διλήμματα του Φιλίπ ξεπερνούν τις οικογενειακές αποχρώσεις και επεκτείνονται σε μια γενικότερη αναρώτηση γύρω από τον ανθρωπισμό. Με βάση το άτεγκτο, διαβρωτικό και ψυχρό εταιρικό περιβάλλον, οι δημιουργοί αναρωτιούνται τι σημαίνει να παραμένεις άνθρωπος, να διατηρείς τις αξίες και τα πιστεύω σου μέσα σε μια δικτατορία «ευθυνών» και «εργασιακών στόχων» και δίνουν μια αισιόδοξη απάντηση, χωρίς ποτέ να το παρακάνουν.

Η κάμερα του Eric Dumont ακολουθεί με δημιουργικότητα τα γεγονότα, η ψυχρή χρωματική παλέτα ταιριάζει γάντι στην συνολική προσέγγιση των θεματικών και οι χορωδιακές, οργανικές μελωδίες του μουσικού σκορ της Camille Rocailleux υπογραμμίζουν ταιριαστά την ανησυχία που ντύνει την εξέλιξη, σαν να επεκτείνουν τα συναισθήματα των ηρώων.

Ο Φιλίπ έχει μάθει να λειτουργεί όπως η μαριονέτα που χρησιμοποιείται θεραπευτικά για τον γιο του, να λέει το σωστό πράγμα στην σωστή στιγμή, να πετυχαίνει τον στόχο που του ανατίθεται παραμένοντας προσηλωμένος στο κέρδος της εταιρείας. Ζει για να δουλεύει, παραμένοντας αφοσιωμένος στις απαιτήσεις και τα ζητούμενα, αφήνοντας στην άκρη τους ηθικούς και μη ενδοιασμούς και σταδιακά τον ίδιο του τον εαυτό.

Ωστόσο, χωρίς να γίνεται αφελής, η ταινία βρίσκει απάντηση στην ανηλεή σκληρότητα του σύγχρονου, καπιταλιστικού και βαθιά συμφεροντολογικού κόσμου. «Ένας άλλος κόσμος» δεν είναι ποτέ απίθανος.