The death of Stalin

the death of stalin - κριτική ταινίας

Ο Σκωτσέζος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Armando Iannucci καταπιάνεται με ένα οικείο του θέμα, την πολιτική, όπως τον έχουμε ξαναδεί να κάνει στα The Thick of It και Veep. Αυτή τη φορά, βασίζεται στο κόμικ των Fabien Nury και Thierry Robin και σκηνοθετεί την ομώνυμη ταινία The Death of Stalin, μπαίνοντας έτσι σε Ρωσικό έδαφος, με το σατυρικό του δημιούργημα. Όπως μαρτυρά κι ο τίτλος, το έτος είναι 1953 και ξαφνικά ο Γιόσεφ Στάλιν βρίσκεται νεκρός. Πώς προσλαμβάνει, όμως, η κυβέρνηση της Σοβιετικής Ένωσης, που μένει ακέφαλη, το γεγονός, πως ο στυγερός διδάκτορας που στο άκουσμά του τρέμουν οι πάντες, πεθαίνει; Τα μέλη της, καλούνται να αναλάβουν τα ηνία και να διοικήσουν, κάτι που αποβαίνει ιδιαίτερα χαώδες και στα όρια της φαρσοκωμωδίας, αφού οι πλεκτάνες και η διαπλοκολογία χαρακτηρίζει καθέναν από τους Συντρόφους.

Το καστ απαρτίζεται από εξαιρετικά ονόματα, όπως Steve Buscemi ως τον γενικό γραμματέα Nikita Khrushchev, που προσπαθεί να στήσει τις πλεκτάνες του σαν άλλος Ιζνογκούντ και καταλήγει να οργανώνει την κηδεία του Στάλιν, τον Jeffrey Tambor ως τον Georgy Malenkov, που έχει αναλάβει τη θέση του ‘Πατερούλη’ αλλά κανείς δεν φαίνεται να τον παίρνει στα σοβαρά, ούτε καν ο ίδιος τον εαυτό του, τον Michael Palin ως τον υπουργό εξωτερικών, Vyacheslav Molotov, που δεν έχει αποφασίσει εάν η γυναίκα του είναι προδότρια ή όχι, και τον Jason Isaacs ως τον Georgy Zhukov, αρχηγό του Κόκκινου Στρατού με επιτηδευμένη βορειοβρετανική προφορά, που επιτείνει την τραγελαφικότητα του πράγματος. Στον ‘χορό’, έρχονται να χορέψουν όμως και τα παιδιά του Στάλιν, η νευρική, wanna-be Οφηλία, Svetlana (Andrea Riseborough) κι ο μπεκρής αδερφός της Vasily (Rupert Friend), που φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται ακριβώς τι συμβαίνει, ο καθένας με τον τρόπο του, κι αυτό τους κάνει να συντονίζονται αρμονικά με το υπόλοιπό παρεάκι. Μονάχα ο ίδιος ο Στάλιν (Andrian McLoughlin) είναι ένα κάποιο μελανό σημείο στο καστ, αφού δεν καταφέρνει να αποδώσει την υψηλών απαιτήσεων φιγούρα που πρέπει να μεταφέρει στην οθόνη. Δεν κατανοούμε επ’ ακριβώς, στο σύντομο χρονικό διάστημα που τον βλέπουμε, τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να τον τρέμει στο άκουσμά του. Χαλάλι όμως.

Αυτή η ταινία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μία κωμωδία, και τόσο οι ατάκες, όσο και οι ηθοποιοί συνηγορούν σε ένα εξαιρετικά μαύρο αποτέλεσμα γέλωτος. Η προβληματική βρίσκεται αλλού. Βέβαια, όσοι θεατές δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη ιστορική γνώση για την εν λόγω περίοδο, ή δεν παρουσιάζουν και κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο να αποκτήσουν, δεν θα ενοχληθούν και ίσως και να μην το σκεφτούν ιδιαιτέρως. Η ταινία όμως για κάποιον που έχει ασχοληθεί με τα γεγονότα, παρουσιάζει αρκετά ιστορικά λάθη, που την καθιστά πιο ενδιαφέρουσα ως ένα κωμικό προϊόν παρά ως ένα παιδευτικής αξίας δημιούργημα.

Απλό παράδειγμα είναι ο Molotov, ο οποίος είχε απολυθεί ήδη από το 1949 και δεν ήταν υπουργός εξωτερικών όταν ο Στάλιν πέθανε, αλλά επανήλθε στη θέση μετά τον θάνατό του. Ο στρατάρχης Zhukov δεν ήταν ο αρχηγός του Κόκκινου Στρατού τον Μάρτιο του ’53 και ο Nikita Khrushchev προέδρευε στη συνάντηση της οργάνωσης της κυβέρνησης, κι όχι ο Malenkov. O Beria συλλήφθηκε τρεις μήνες μετά τον θάνατο του Στάλιν, όχι σχεδόν αμέσως, όπως φαίνεται στην ταινία, ούτε και ήταν επικεφαλής των Δυνάμεων Ασφαλείας, θέση που είχε εγκαταλείψει από το 1946.Οπότε τους ιστορικούς, τους χάνει αυτομάτως από θεατές.

Κάποιος θα υποστήριζε πάλι πως δεν μιλάμε για κάποιο ντοκιμαντέρ, αλλά για μία σατυρική κωμωδία, οπότε επιλογές ιστορικής ανακρίβειας δικαιολογούνται ως κινηματογραφική άδεια. Όμως, το να θεωρηθεί ο Θάνατος του Στάλιν ως μία απλά διασκεδαστική κωμωδία, είναι σαν να υποβιβάζει κάπως και την ουσία της έβδομης τέχνης αλλά και τις δυνατότητες του σκηνοθέτη της, ο οποίος μας έχει αποδείξει στο παρελθόν πως είναι ικανότατος να προσφέρει τον αρμονικά ποιοτικό συνδυασμό. Για κάποιον που θέλει να διασκεδάσει, μέσα από ευφυή υποκριτική, είναι ιδανική! Για κάποιον που θέλει, όμως κάτι παραπάνω, ίσως να ψελλίσει κι ένα κρίμα, κάπου ανάμεσα στον γέλωτα.

Πρώτη δημοσίευση: 8 Μαρτίου 2018, 16:09
Ενημέρωση: 15 Μαρτίου 2018, 12:45
Τίτλος:
The death of Stalin (Ο θάνατος του Στάλιν)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
106
Εταιρία διανομής: 
Release: 
8 Μαρτίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Film Factory 2024: Case Study

Film Factory 2024: Case Study

Το Film Factory της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου επιστρέφει για 13η χρονιά με μια σειρά...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Feelgood
64881
Cinobo
37380
Tanweer
19801
Tanweer
6260
Feelgood
6008
Here | Εδω, από την Spentzos Here | Εδω,  από την Spentzos