Belle

Πολυκαιρισμένο δράμα εποχής

Προσανατολισμένο κάπου μεταξύ "Downton Abbey" και οποιοδήποτε έργο εποχής του Τζέιμς Άβορι επιλέξετε, δυστυχώς απέχει μακράν από το class και το ειδικό βάρος των προαναφερθέντων και μοιάζει περισσότερο σαν ένα κοριτσίστικο Άρλεκιν. Καλοφτιαγμένο μεν και με ευαισθησίες, αλλά την ίδια στιγμή απλοϊκό, χωρίς πάθος και με ξεπερασμένη, πολυκαιρισμένη αισθητική. Πολύ έμπειρο δευτεραγωνιστικό καστ (Τομ Ουίλκινσον, Έμιλι Ουάτσον, Μιράντα Ρίτσαρτσον), αλλά χωρίς συγκεκριμένη σκηνοθετική κατεύθυνση, άφθονος διδακτισμός στο φινάλε, συνολικά μια ημιτελής προσπάθεια.

Yπόθεση: Εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της μιγάδας και νόθας κόρης ενός Ναυάρχου του Βασιλικού Ναυτικού. Μεγαλωμένη από τον αριστοκράτη θείο της και την σύζυγό του,  η καταγωγή της Belle της παρέχει ορισμένα προνόμια, αλλά το χρώμα του δέρματός της την εμποδίζει να συμμετέχει πλήρως στις παραδόσεις της κοινωνικής της θέσης. Καθώς αναρωτιέται αν θα βρει ποτέ αγάπη, η Belle ερωτεύεται τον ιδεαλιστή νεαρό γιο ενός εφημέριου αποφασισμένου για αλλαγή που, με τη βοήθειά της, διαμορφώνει τον ρόλο του Λόρδου Mansfield στην θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης όσον αφορά το τέλος της δουλείας στην Αγγλία.