Σύνοψη: Ο Arthur Curry είναι γιός ενός ανθρώπου, και της βασίλισσας της Ατλαντίδας, Atlanna. Όταν ο αδερφός του, ο Orm, ανέβει στον θρόνο, και θελήσει να κατακτήσει όλα τα θαλάσσια βασίλεια, κηρύσσοντας έπειτα τον πόλεμο στους στεριανούς, ως ο Άρχοντας των θαλασσών, τότε η Mera, η σύντροφος του Orm, θα καλέσει για βοήθεια τον Arthur, που πλέον έχει γίνει ο γνωστός Aquaman. Για να καταφέρει όμως να τον κερδίσει, θα πρέπει πρώτα να ανακαλύψει την πανίσχυρη τρίαινα του πρώτου βασιλιά της Ατλαντίδας.

Άποψη: Όταν κατηγορούσαν την DC ότι δεν βάζει χιούμορ στις ταινίες της και τις κάνει πολύ σοβαροφανείς, σίγουρα δεν είχαν κάτι τέτοιο στο νου τους. Ο James Wan, σκηνοθέτης του 7ου Fast and Furious, αλλά κυρίως των Saw, Insidious, Conjuring, παίρνει τον Aquaman και μέσα από αμέτρητες επιρροές από άλλα blockbusters, καταλήγει να κάνει μία ταινία που αυτοπαρωδείται και μάλλον όχι συνειδητά. Γεγονός που -σε αντίθεση με το «Deadpool»- δείχνει από το σοβαροφανές περίβλημα, το οποίο προσπαθεί να διασπαστεί με ανεπιτυχές χιούμορ και έτσι ο θεατής καταλήγει να μην γελάει στις γραμμένα ως κωμικές σκηνές, αλλά σε όλες τις υπόλοιπες από την υπερβολή και την γελοιότητα στην οποία καταλήγει. Αν βάλουμε δίπλα-δίπλα το 3ο Thor του Taika Waititi και το «Aquaman» βλέπει κανείς αμέσως την διαφορά, ανάμεσα σε μία ακομπλεξάριστα χαβαλετζίδικη ταινία με μπόλικο χιούμορ και έντονη αισθητική, όπως ήταν η ταινία της Marvel και μία αμετροεπή στα πάντα ταινία, που ακριβώς  λόγω της φανερής απουσίας μέτρου καταλήγει να γίνει κιτς αισθητικά, και γελοία παρά αστεία σεναριακά. Ο Wan λογικό είναι να θέλει να διαφοροποιηθεί από το μαύρο και άραχνο σύμπαν του Zack Snyder, και άλλωστε το θέμα ενός θαλάσσιου βασιλείου, με ανθρώπους-ψάρια σίγουρα από μόνο του σε προδιαθέτει. Αυτό όμως που κάνει εν τέλει είναι να ξεκινάει από μία εναρκτήρια σεκάνς αρκετά μελό, με την Nicole Kidman ως μάνα του και την γνωριμία με τον πατέρα (απορίας άξιο πώς δέχθηκε να παίξει η Kidman, ούσα στην καλύτερη φάση της καριέρας της, αν σκεφθεί κανείς ότι παίζει μόνο στην πρώτη και τελευταία σεκάνς, που είναι και οι πιο μελό της ταινίας) και να συνεχίζει με το γνώριμο βαρύγδουπο ύφος, λες και βλέπεις τραγωδία του Shakespeare (με τους ηθοποιούς σχεδόν να απαγγέλουν τα λόγια τους, αντί να τα εκφέρουν με φυσικότητα) και να συνεχίζει με εμβόλιμες αρκετά κωμικές σκηνές που θα έβλεπες σε Marvel, μόνο που επειδή δεν τις έχει χτίσει σεναριακά, μοιάζουν παράταιρες. Σε αυτό βέβαια ευθύνεται και η επιλογή του άκαμπτου Jason Momoa, που όσο υποδύεται τον μάτσο γκόμενο είναι πολύ καλός, αλλά όταν εμπλέκεται σε αυτές τις προσπάθειες χιούμορ, αποτυγχάνει πλήρως.

Κατά τα άλλα, οι σκηνοθετικές επιρροές είναι πολυάριθμες, από την αισθητική των Power Rangers, κυρίως στις σκηνές στην Σικελία, την «Μούμια» στις σκηνές στην Σαχάρα, τους «Πειρατές της Καραϊβικής» σε κάποιες σκηνές σε πλοίο, έχοντας αντί για Κράκεν, το Καράθεν να απειλεί (η Julie Andrews δίνει την φωνή στο Καράθεν!!!), μέχρι «Star Wars» στις σκηνές σύγκρουσης των θαλάσσιων βασιλείων, αλλά και «Black Panther» στην μονομαχία των δύο αδερφών και υποψήφιων βασιλιάδων για το ποιος θα επικρατήσει. Μια πλειάδα ηθοποιών να δίνει όσο γίνεται αξιοπρεπείς ερμηνείες στους υπόλοιπους ρόλους (Amber Heard, Patrick Wilson, Willem Dafoe, Dolph Lundgren), σε μία ταινία που όσο και αν ήταν ενδιαφέρουσα σε σκέψη,  η εκτέλεση σίγουρα δεν την δικαιώνει.

Πρώτη δημοσίευση: 13 Δεκ. 2018, 15:13
Ενημέρωση: 20 Δεκ. 2018, 19:45
Τίτλος:
Aquaman (Aquaman)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
143
Εταιρία διανομής: 
Release: 
13 Δεκεμβρίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos