26ο ΦΝΘ: To "Γκοντάρ μόνο" μοιάζει να παίζει σε λούπα

Σύνοψη: Πώς κάνεις ένα πορτρέτο του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ή καλύτερα ένα πορτρέτο της μεθοδολογίας του, του σύμπαντός του, του τρόπου με τον οποίο οικοδομούσε ή αποδομούσε το σινεμά, που να είναι αντάξιο της δικής του κινηματογραφικής αυθάδειας και ιδιοφυΐας;

ΣΧΕΤΙΚΑ26o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αύξηση-ρεκόρ σε θεατές

Οι δύο κινηματογραφιστές μας βυθίζουν στην αποθήκη στην οποία το 2010 μεταφέρθηκε όλο το αρχείο που διατηρούσε ο Γκοντάρ στην Ελβετία και επινοούν έναν σωσία (ή μια διπλοτυπία) του σκηνοθέτη, ο οποίος αποτελεί τον οδηγό μας στον κόσμο του.

Αποσπάσματα από τα γραπτά του, τις εικόνες του, την οπτική του στο σινεμά ανοίγουν πόρτες στη μυθολογία και στις τεχνικές του, στο μοναδικό του βλέμμα, επομένως και στην κοσμοθεωρία του.

Άποψη: Ο Γκοντάρ έφυγε από την ζωή -κατ’επιλογή- το 2022, αφήνοντας πίσω μια σπουδαία παρακαταθήκη, καθώς υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους δημιουργούς του 20ού αιώνα, αλλά και από τους πιο προβοκάτορες και πειραματικούς σκηνοθέτες.

Το "Γκοντάρ, μόνο" σέβεται την πειραματική του διάθεση και έτσι και το ίδιο λειτουργεί ωσάν ένα τέτοιο.

Καινοτόμο αφηγηματικά, πειραγμένο και με μια διάθεση να παίξει με τα λεγόμενα του πάπα της Nouvelle Vague, είναι ένα ντοκιμαντέρ-υβρίδιο και ανένταχτο στις πιο παραδοσιακές φόρμες του κινηματογράφου παρατήρησης. Τα κείμενά του, τα λόγια του, οι συνεντεύξεις του, το αρχείο του, ζωντανεύουν είτε μέσα από δικές του αφηγήσεις, είτε μέσα από τις αφηγήσεις άλλων.

Σίγουρα δεν πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ από το οποίο μπορείς κανείς να αποκομίσει κάτι παραπάνω από αυτά που ήδη ξέρει.

Είναι μια ταινία που καθαρά κινηματογραφικά έχει μια αξιοπρόσεκτη δομή και μια ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά από άποψη επικοινωνίας με τον θεατή, δεν έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω στην ήδη πληθωρική περσόνα του Γκοντάρ.

Η αγάπη για τον σκηνοθέτη είναι εμφανής, ίσως περισσότερο λειτουργεί ως ένας καλλιτεχνικός φόρος τιμής και λιγότερο ως ντοκιμαντέρ με την πιο κλασική του έννοια. Ωραίοι οι παραλληλισμοί με ταινίες του και οι μεσότιτλοι που παραπέμπουν σε αυτές, αλλά εν τέλει γρήγορα επαναλαμβάνει την κεντρική ιδέα και μετά από ένα σημείο μοιάζει απλώς να παίζει σε λούπα.

Το 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται 7-17 Μαρτίου 2024.

To ΜΟVE IT βρίσκεται εκεί και θα σας γράψει ανταποκρίσεις, όπως πάντα.