"Shogun": Ουρλιάζει... ποιότητα

Σύνοψη: Παιχνίδια εξουσίας στην Ιαπωνία του 17ου αιώνα, την ώρα που ένα πλοίο φέρνει έναν 'ξένο' από Αγγλία που θα ανακατέψει περισσότερο τη σκακιέρα. 

ΣΧΕΤΙΚΑRebel Moon - Part Two: The Scargiver

Γνώμη: Μακρυά από ατζέντες, ανούσιες Μάρβελ προσπάθειες που κονιορτοποιούνται η μία μετά την άλλη στα ταμεία (με πρόσφατη τη βιντεοταινία Madame Web), άκακες νερόβραστες ταινιουλες, επιτέλους ήρθε η ώρα για μια πλούσια παραγωγή σοβαρή σε όλα τα στοιχεία που διέπουν ένα κινηματογραφικό έπος αντάξιο του μεγέθους της Disney που βρίσκεται από πίσω.

Μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια που κάλλιστα θα μπορούσε να ισοπεδώσει τις όποιες καλές προθέσεις, είναι ότι οι ηθοποιοί μιλάνε τη γλώσσα τους. Ούτε τρικ, ούτε αγγλικά με γιαπωνέζικη προφορά, ευτυχώς έλειψαν και "τα χείλια που ταξιδεύουν έτη φωτός μακρυά από την ομιλία", βασικά πράγματα, καθόλου αυτονόητα όμως για τα μεγάλα μυαλά που θέλουν να 'διευκολύνουν' τη θέαση.

Η σειρά 'ουρλιάζει' ποιότητα, έστω και αν στα δύο πρώτα επεισόδια τα πράγματα κυλάνε αργά έτσι ώστε να γίνουν οι γνωριμίες με το πολυπληθές καστ. Απο το οποίο ξεχωρίζει ο έξοχος Hiroyuki Sanada στο ρόλο του άρχοντα Toronaga. Αυτός ο τύπος βάζοντας τον απλά να ποτίζει τον κήπο του, προσδίδει ένα κύρος και μια ευγένεια ακόμα και σε αυτό. Εδω πρωταγωνιστεί ως ένας άνθρωπος γεμάτος ευθύνη αλλά και σεβασμό στις παραδόσεις του τόπου του, ενός τόπου που αποτελεί ένα είδος επάθλου. Από κοντά η πανέμορφη ήρεμη δύναμη Anna Sawai (Mariko) σαν άτομο απόλυτης εμπιστοσύνης του Toronaga. Η συγκεκριμένη εχει πιάσει το τζακ ποτ φέτος και με τη παρουσία της στο  τερατο-Monarch που συζητήθηκε αρκετά όσο και εδώ που φαίνεται να λάμπει.

Γενικότερα δεν υπάρχει Ιάπωνας στο casting που να πάσχει: μοιάζουν όλοι κομμένοι και ραμμένοι για το Shogun.

Αυτός που κλώτσησε σαν επιλογή είναι ο Cosmo Jarvis (ως Blackthorn, o Aγγλος 'κανιβαλος' που προσπαθεί να ενταχθεί σε μια κοινωνία που δεν καταλαβαίνει): δεν φαίνεται να έχει το ερμηνευτικό βάρος ως κάποιος που θα αλλάξει τα δρώμενα της ιστορίας. Προφανώς οι οποιεσδήποτε συγκρίσεις με τον παλιό Richard Chamberlain του τότε Shogun κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, αλλά γενικά ο Jarvis δεν πείθει. Ίσως από τα ελάχιστα αρνητικά της σειράς.

Δολοπλοκίες,συμφέροντα, διεφθαρμένοι ιερωμένοι που στο όνομα της θρησκείας μια χαρά γεμίζουν τις τσέπες τους,πράγματα που δεν αλλάζουν όσοι αιώνες και αν περάσουν.

Άλλοι μιλάνε για το επόμενο Game Of Thrones, κάποιοι για την καλύτερη σειρά της χρονιάς, θεωρούμε ότι είναι πολύ νωρίς να ειπωθεί κάτι τέτοιο, το μόνο σίγουρο ότι για ακόμα μια χρονιά οι τηλεοπτικές σειρές φαίνονται να μην έχουν να ζηλέψουν τίποτα από από το ίδιο σινεμά όταν υπάρχει μεράκι αλλά και σωστοί άνθρωποι πίσω από τέτοια εγχειρήματα.