Μητέρα, Πατρίδα

H Ραμόνα (María Vázquez) είναι 40 χρονών και ζει σε ένα ψαροχώρι της Γαλικίας. Είναι αθυρόστομη και έντονη, δυναμική και νευρική και γελάει όσο δυνατά φωνάζει.

Παλεύει για τα προς το ζην κάνοντας δύο δουλειές, ζει στο σπίτι του αλκοολικού και σεξιστή συντρόφου της, τον οποίο απεχθάνεται, και μαζεύει λεφτά για την μοναχοκόρη της, που εργάζεται σε μπαρ και ζει με την σχέση της, έχοντας αφήσει στην άκρη τις σπουδές της.

Όλες οι ανησυχίες και η κούρασή της γνωρίζουν νέα όρια, όταν παραιτείται από το εργοστάσιο που καθαρίζει με αφορμή την εκ νέου μείωση μισθών.

Σταδιακά, η Ramona έρχεται αντιμέτωπη με τις συνθήκες της ζωής της και την αναπόδραστη αγανάκτηση που την τυλίγει.

Το “Matria” είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Álvaro Gago και η ανάπτυξη της ομώνυμης και πολυβραβευμένης μικρομηκάδικης του ιδίου το 2017 και συνιστά ένα αγωνιώδες και νευρικό κοινωνικό δράμα, ένα έντονο και παρατηρητικό πορτρέτο μιας γυναίκας σε κρίση.

Με εκλεκτικό συγγενή της το πρόσφατο και εξαιρετικό “Full Time”, η ταινία εξερευνά τον σύγχρονο τρόπο ζωής μιας γυναίκας που υποφέρει αλλά δεν σταματά να παλεύει, που συνθλίβεται κάτω από τις εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες που καθορίζουν την ζωή της αλλά συνεχίζει κόντρα στην προσωπική και οικονομική ανασφάλεια. Επειδή πρέπει να επιβιώσει, πρέπει να φροντίσει την οικογένειά της, επειδή δεν έχει άλλη επιλογή. Και η εξερεύνηση αυτή γίνεται με ένταση, χωρίς να εκθειάζει τις θυσίες ή τον πόνο, τον ρόλο της φροντίστριας.

Κυρίως, αναγνωρίζοντας την πολυπλοκότητα της πρωταγωνίστριας, ενσωματώνοντας τις πλευρές της σε ένα νευρικό αλλά δυναμικό σύνολο. Η Ραμόνα φωνάζει και συγκρούεται, είναι αυτοκαταστροφική και αφιλτράριστη, αλλά ξέρει ότι αξίζει περισσότερα, ξορκίζει την κόρη της να μην γίνει σαν αυτή, να διεκδικήσει κάτι καλύτερο για τον εαυτό της. Επιπλέον, ξέρει ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, η αφήγηγη γίνεται μια διαδρομή που ωριμάζει ακριβώς αυτή την συνειδητοποίηση.

Με φόντο την φτωχή Γαλικία και μοναδική γλώσσα την γαλικιανή, η ταινία συμπεριλαμβάνει και τον τόπο στην προσέγγισή της, λαμβάνοντας υπόψη το πώς συνδέεται, το πώς συνομιλεί και αλληλεπιδρά με τους χαρακτήρες.

Η κινηματογράφηση της Lucía C. Pan το ενισχύει, ενώ ο ρυθμός της ταινίας ακολουθεί στενά την πρωταγωνίστρια και το νεύρο της, δεν σε αφήνει να ανασάνεις.

Με εξαίρεση σημεία που θέλανε λίγη παραπάνω φροντίδα, το “Matria” είναι μια οργισμένη κίνηση προς τα εμπρός. Αυτός άλλωστε δεν είναι ο στόχος;