Labor Day - REVIEW - Νέο τρέιλερ

Labor Day (6,5/10)

Ένα σκοτεινό ρομαντικό δράμα είναι η νέα ταινία του Τζέισον Ράιτμαν που αφήνει πίσω του την κυνική αισιοδοξία του Juno/2007 και του Ραντεβού στον Αέρα/2009 και πέφτει "με τα μούτρα" σε πιο συναισθηματικό μενού, τέτοιο που πιθανότατα θα προσελκύσει ικανό αριθμό γυναικείου κυρίως κοινού που αρέσκεται σε αδιέξοδα ερωτικά σενάρια και ενδέχεται να κόψει περισσότερα από το αναμενόμενο εισιτήρια όταν προβληθεί στις ΗΠΑ τα Χριστούγεννα. 

Δεν πρόκειται βέβαια για ένα κλασικό weeper. Ο Καναδός σκηνοθέτης βρίσκεται σε στάδιο ωριμότητας τέτοιο που ήταν αναμενόμενο να προτιμήσει ένα φιλμ πιο περίπλοκο που αφήνει την πόρτα ανοιχτή για ερμηνείες και εμπλέκει το θεατή αρκετά ώστε να προκαλεί αντιθετικές αντιδράσεις. Είναι όμως μια πρόθεση τέτοια αρκετή; Παρακολουθώντας την ταινία νομίζω μάλλον όχι. Πρόκειται εξάλλου για την ιστορία ενός κατάδικου που καταφεύγει τραυματισμένος στο σπίτι μιας μοναχικής μητέρας την οποία κρατά όμηρο μαζί με τον έφηβο γιο της.

Η Κέτι Ουίνσλετ αποδεικνύει για μια ακόμα φορά την υποκριτική της ευελιξία στον ρόλο της καταθλιπτικής μάνας που σταδιακά και στη διάρκεια ενός σαββατοκύριακου ερωτεύεται τον "αρρενωπό" εισβολέα  - στον ρόλο ο πολύς Τζος Μπρολίν που για κυνηγημένος εγκληματίας φαίνεται να διαθέτει πιο πλούσιο εσωτερικό κόσμο απ' όσο κανείς θα έλπιζε - η ιστορία στο τέλος όμως μόλις και είναι πειστική και έχει ειπωθεί επαννηλειμένως ιδιαίτερα όσον αφορά τον αλά Μέριλ Στριπ τρόπο με τον οποίο η Ουίνσλετ ερμηνεύει τον ρόλο της. Έτσι συχνά είχα την αίσθηση ότι το φιλμ φλέρταρε επικίνδυνα με τον στείρο μελοδραματισμό του Δρόμου της Επανάστασης/2009, αλλά ο Ράιτμαν καταφέρνει να αποφύγει ένα τέτοιο βαρετό και καταθλιπτικό δρόμο, τοποθετώντας κατ' αρχάς ένα τρίτο πρόσωπο στο μέλλον να διηγηθεί την ιστορία (ο Τόμπι Μαγκουάιρ δίνει φωνή στον μεγάλο πια γιο της οικογένειας) κι έπειτα κρατώντας τη σκηνοθετική ποιότητα σε υψηλό επίπεδο και το καδράρισμά του πλούσιο σε συμβολισμό και μήνυμα. Μ' αυτόν τον τρόπο "σώζεται" το φιλμ από την κατάρα του φλύαρου μελό, αλλά σίγουρα δεν απευθύνεται σε όλους.

Το φιλμ που βασίζεται στο βιβλίο της Τζόις Μέιναρντ (που έχει επίσης γράψει το Die For που έγινε ταινία το 1995 και που διαβόητη ήταν η σχέση της με τον διάσημο συγγραφέα Τζ.Ντ. Σάλιντζερ) και προβλήθηκε χθες στην ευρωπαϊκή του πρώτη παρουσία της ηθοποιού που είναι έγγυος στο τρίτο της παιδί.

Μιχάλης Κωνσταντέλλης