"The confession killer": Τα έκανε όντως αυτός;
Σύνοψη: Σε αυτήν την true crime ντοκιμαντέρ-σειρά συναντάμε τον Henry Lee Lucas (1936-2001), έναν διαβόητο Αμερικανό δολοφόνο, ο οποίος το 1983-84 ομολόγησε για 213 δολοφονίες στην πολιτεία του Τέξας, ενώ ντετέκτιβ από 40 πολιτείες τον επισκέπτονταν για την εξιχνίαση 3.000 φόνων. Άραγε πόσους από αυτούς τους φόνους διέπραξε πράγματι ο Henry Lucas;
ΣΧΕΤΙΚΑUprising
Άποψη: Οι ντοκουμαντερίστες Robert Kenner (“Food Inc.”) και Taki Oldham (“American Masters”) συνδυάζουν τις δυνάμεις τους για να φέρουν στο Netflix μια limited σειρά πέντε επεισοδίων, η οποία αφορά τον Henry Lee Lucas έναν από τους πιο πασίγνωστους δολοφόνους της Αμερικής, έναν άνδρα που κάνει τον Charles Mansion να μοιάζει με ερασιτέχνη.
Οι δημιουργοί χρησιμοποιούν παρελθοντικές συνεντεύξεις του Lucas, παλιά ντοκιμαντέρ για τον ίδιο, συνεντεύξεις τύπου των αστυνομικών (Texas Rangers) αλλά και των οικογενειών των θυμάτων, παλιά ειδησεογραφικά κλιπ, τα οποία μπλέκουν δεξιοτεχνικά με τωρινές συνεντεύξεις ανθρώπων-κλειδιών της ιστορίας.
Για τους φαν των true-crime εμφανίζεται και μια γνώριμη φυσιογνωμία, αυτή του δημοσιογράφου Hugh Aynesworth, ο οποίος είχε εμφανίστεί και στο “Conversations with a Killer: The Ted Bundy Tapes” του Netflix. Ο ρόλος του Aynesworth είναι καθοριστικός για την πορεία της υπόθεσης του Lucas: ως ο μοναδικός δημοσιογράφος με περιόριστη πρόσβαση στον Lucas όσο αυτός βρισκόταν στο κελί του στην φυλακή του Τέξας, ο Aynesworth αντιλήφθηκε πως οι ομολογίες του Lucas ήταν ψευδείς (αυτό μας μαρτυρά άλλωστε και ο τίτλος της σειράς) και πως οι αστυνομικές αρχές τον «τάιζαν» διάφορες πληροφορίες. Άλλωστε πως είναι δυνατόν ένας άνδρας με IQ 83 να δολοφονήσει 600 ανθρώπους μέσα σε 13 χρόνια σε όλη την Αμερική;
Όπως αναφέρει και ο Greg Cooper, ένας πρώην profiler του FBI, ο Lucas δεν επιδεικνύει κάνενα μοτίβο ή σήμα κατατεθέν που είναι χαρακτηριστικό για τους κατά συρροήν δολοφόνους. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως ο Lucas ήταν αθώος, αλλά, όπως καθιστά κατανοητό η σειρά, λειτούργησε και ως αποδιοπομπαίος τράγος: ένας έυκολα χειραγωγίσιμος άνθρωπος, με μυριάδες ψυχολογικά προβλήματα, και με ένα «βιογραφικό» που δεν τον κολακεύει καθόλου, είναι το τέλειο «θύμα» για να φορτωθεί οποιαδήποτε ανεξίχνιαστη υπόθεση της Αμερικής. Ακόμα και αν δεν υπάρχουν στοιχεία ή ευρύματα, πάντα υπάρχει η ομολογία.
Παρ’όλα αυτά, το “Confession Killer” θα μπορούσε να έχει συμπτυχθεί σε 3 επεισόδια αντί για 5, και για να είμαστε ειλικρινείς η ιστορία που παρουσιάζεται μας αρκετά γνώριμη, με την θεματολογία της αστυνομικής διαφθοράς να είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της σειράς. Το μόνο που χρειάζεται να αναρωτηθείτε, όπως κάναμε και εμείς, είναι γιατί το true-crime έχει δεί τέτοια άνοδο;
Το γεγονός πως το βλέπουμε μέσα από την οθόνη μας, όπως οποιαδήποτε άλλη σειρά, ίσως μας κάνει να ξεχνάμε πως παρακολουθούμε αληθινά τέρατα που δολοφόνησαν εν ψυχρώ ανυποψίαστους ανθρώπους, πως τα θύματά τους ανήκαν σε κάποια οικογένεια που μπορεί να μοιάζει και με την δική μας. Πάνω από όλα, πόσο άρρωστοι μπορεί να είμαστε και εμείς οι ίδιοι που μας συναρπάζουν οι ιστορίες απάνθρωπης βίας; Μήπως τελικά είμαστε και εμείς ένα από τα συμπτώματα μιας διαταραγμένης μοντέρνας κοινωνίας;
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων