Και αύριο ο κόσμος όλος

Και αύριο ο κόσμος όλος - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Η Luisa συναντιέται ξανά ως πρωτοετής φοιτήτρια Νομικής με την παιδική της φίλη Batte και αποφασίζει να ζήσει μαζί της σε ένα αντιφασιστικό κοινόβιο του Μάνχαϊμ. Καθώς η δράση των ατόμων εκεί απέναντι στην άνοδο των φασιστικών ενεργειών κλιμακώνεται, η ίδια εμπλέκεται όλο και πιο ενεργά στον αγώνα και ό,τι αυτός απαιτεί. Πού μπορεί και θέλει να φτάσει κανείς για τις ιδέες του;

«Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι δημοκρατικό και κοινωνικό κράτος. Οι Γερμανοί δικαιούνται να αντισταθούν σε όποιον επιδιώξει να καταλύσει αυτό το σύστημα, αν δεν υφίσταται άλλος τρόπος αντιμετώπισης».

Άποψη: Αν υπήρχε ένα σημείο εστίασης στην ταινία της Julia von Heinz θα ήταν αυτό το απόσπασμα του γερμανικού συντάγματος και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αλλά η σκηνοθέτρια και συν-σεναριογράφος του «Και αύριο, ο κόσμος όλος» προσπαθεί να πει τόσα πολλά στο αντιφασιστικό, πολιτικό νεανικό της δημιούργημα, που τελικά ξεχνά τι ήθελε να πει.

Η επίσημη πρόταση της Γερμανίας για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας 2021 είναι μια παλλόμενη και σύγχρονη απεικόνιση της νεανικής επαναστικότητας και του οργανωμένου αντιφασιστικού αγώνα, που ακολουθεί πιστά τους ήρωές της, σε σημείο που χάνει μαζί τους τον προσανατολισμό της.

Η αφήγηση, η οποία ξεπηδά από την προσωπική εμπειρία της σκηνοθέτριας ως νεαρό μέλος της αντίφα, επικεντρώνεται στους νέους συγκατοίκους ενός αντιφασιστικού κοινόβιου της Γερμανίας, που μάχονται, μεταξύ άλλων, κατά του αυξανόμενου φιλοναζιστικού κύματος που τυλίγει την καθημερινότητά τους. Στο κέντρο της ιστορίας βρίσκεται η Luisa (Mala Emde), που δυσκολεύεται αρχικά να προσαρμοστεί στο πλαίσιο, αλλά γρήγορα γίνεται ενεργό μέλος των δράσεων. Μαζί με τον αντιήρωα γόη με το (ειρωνικό ή meta;) παρατσούκλι Alfa (Noah Saavedra) και τον πιο προσγειωμένο φίλο του Lenor (Tonio Schneider) δημιουργούν μια τριάδα που τολμά να ξεφύγει στην προσπάθειά της να καταπνίξει άμεσα την φασιστική ακροδεξιά και τους υποστηρικτές της.

Η ταινία καταφέρνει να συλλάβει επιτυχώς το χάος που γεμίζει τον ψυχισμό των νεαρών πρωταγωνιστών της και τα μεγάλα ερωτήματα που συνοδεύουν τον αγώνα τους, τα ρίσκα και τις έντονες διαφωνίες, την αδυναμία τους να γνωρίζουν ακριβώς το πού βρίσκονται και για ποιον λόγο. Την αμφιβολία δηλαδή και την αναρώτηση που συνοδεύει κάθε βήμα τους. Ιδιαίτερα καλή δουλειά έχει γίνει με την Luisa, τα κίνητρα και οι αγωνίες της οποίας παραμένουν ένα γοητευτικό μυστήριο, ένα άλυτο κουβάρι που σχετίζεται ίσως (;) με το προνομιούχο και συντηρητικό οικογενειακό της περιβάλλον. Το ψυχικό της μπαλαντζάρισμα σε όλη την διάρκεια της ταινίας είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια της και η Mala Emde το κουβαλά επάξια.

Γενικά, η σκηνοθεσία της von Heinz έχει κάτι πολύ φρέσκο, η κινηματογράφηση είναι ταιριαστά δυναμική και ο ρυθμός, παρά τις μεταπτώσεις του, σε προτρέπει με την δριμύτητά του να τον ακολουθήσεις. Οι συνεπείς ερμηνείες συμπληρώνουν ομαλά το επιτυχημένο χτίσιμο τον χαρακτήρων, η αίσθηση αναμονής για το επόμενο βήμα κάνει τη δουλειά της ενώ παραμένει ενδιαφέρουσα και η άρνηση της ταινίας να δώσει πολλές εξηγήσεις.

Το πρόβλημα προκύπτει με το πόσα θέλει να καλύψει και με ποιον σκοπό. Το «Και αύριο, ο κόσμος όλος» είναι εκείνη η περίπτωση που φτάνει πραγματικά κοντά στο να πει κάτι αλλά το χάνει την ίδια στιγμή. Κάπου ανάμεσα στον άνισο ή ατέλειωτο κοινωνικοπολιτικό αγώνα και τον συμβιβασμό που συχνά συμπεριλαμβάνει, τον νεανικό ιδεαλισμό, τον ακτιβισμό και τον έρωτα, τα σημεία τομής προσωπικών κινήτρων και πολιτικών πεποιθήσεων, την δήλωση περί φασισμού και ένοπλης δράσης, τις διαφορές και την απόσταση από τον «εχθρό», η μπάλα χάνεται πανηγυρικά και  μαζί με αυτήν και η όποια επίδραση του εγχειρήματος. Μοιράζεται τόση πολλή ιδέα, που τελικά δεν έχεις χώρο και χρόνο να εμβαθύνεις και μένεις με μία αίσθηση κενού. Το ηχηρό, αμφίσημο τέλος έρχεται απλά να την συμπληρώσει.

Ενώ λοιπόν πρόκειται για μια ενεργητική, ζωηρή σκηνοθεσία και ένα σημερινό, αισθητικά ελκυστικό αποτέλεσμα που διαθέτει όλα τα στοιχεία για να σε κατακτήσει, στο τέλος δεν τα καταφέρνει. Κι αν η νομιμοποίηση της βίας σε συγκεκριμένα πλαίσια, όπως αυτού του πολιτικού αγώνα, ή έστω η διαμεσολάβησή της, αποτελεί το κέντρο των θεματικών του «Και αύριο, ο κόσμος όλος», μπορεί τελικά να το σηκώσει;

Η ταινία προβάλλεται από τη StraDa Films, από τις 21 Oκτωβρίου 2021 και για δύο εβδομάδες. Οι προβολές θα πραγματοποιούνται κάθε ημέρα στις 18.30, 20.30 και 22.30. Αγοράστε τα εισιτήριά σας από τη viva.gr.

*Η ώρα εισόδου για κάθε προβολή είναι μέχρι και 1.30 ώρα μετά την ώρα έναρξης

Πρώτη δημοσίευση: 22 Οκτ. 2021, 13:18
Ενημέρωση: 22 Οκτ. 2021, 13:21
Τίτλος:
Και αύριο ο κόσμος όλος (Und morgen die ganze Welt)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
111
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos