Κλειστοφοβικό κλισέ θρίλερ
Στο ύφος περίπου των «Attack the block» και «Citadel», αλλά πολύ πιο κλειστοφοβικό, καθώς οι ένοικοι δεν τολμούν να βγουν έξω ούτε για δευτερόλεπτο (και να μη δολοφονηθούν), το «Tower Block» ξεκινά πολύ εντυπωσιακά, με το σκηνοθετικό δίδυμο να εκμεταλλεύεται μια όσο απατείται «τραχιά» οπτική και σκηνοθετική προσέγγιση.
Ως ένα σημείο διατηρούν ικανοποιητικό ρυθμό, με ένταση και αίσθημα τρόμου και φόβου, αν και οι χαρακτήρες είναι εντελώς αναμενόμενοι και χαρακτηριστικά γραφικοί, από τη μέση και μετά όμως κάπου δεν δένει η συνταγή. Αφενός ο λόγος για τον οποίο συμβαίνουν όσα συμβαίνουν ξεκαθαρίζει από ένα σημείο και έπειτα και αυτό που απομένει να δούμε (και τελικά δεν βλέπουμε) είναι ορισμένες ευρηματικές σκηνές είτε φόνων, είτε προσπαθειών απόδρασης των ενοίκων.
Μπορεί την αγωνία των πρωταγωνιστών να την κατανοείς εν γένει, αλλά αρκετές σεναριακές τρύπες, «εύκολα» κλισέ, μέτρια δουλειά στην παραγωγή και κάπως υπερβολικά πολλά close ups στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών που φανερώνουν τις όποιες ερμηνευτικές αδυναμίες τους, αποδυναμώνουν το γενικό εγχείρημα και μάλλον απογοητεύουν αναλογικά με τις προσδοκίες της αρχής.
Απόστολος Κίτσος
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων