I Saw The Devil

Αιμοβόρικο διαμάντι

Ένα αιματοβαμμένο παραλήρημα που ενθουσιάζει και που δεν... σταματά μέχρι το τελικό cut. Ένα Old Boy in reverse, με τον πρωταγωνιστή του αριστουργήματος του Παρκ Τσαν Γουκ (αν δεν το έχεις δει, έχεις διαπράξει έγκλημα) να μην παίρνει εκδίκηση (ή όχι;), αλλά να είναι αυτός που την προκαλεί, σε ένα πανέξυπνο κάστινγκ που παίζει με το θυμικό μας και μια ερμηνεία που στοιχειώνει το ασυνείδητό σου.

Ο Κιμ Τζε Γιουν δεν είναι ένας τυχαίος σκηνοθέτης, κάθε άλλο: έχει δείξει δείγματα υπερταλαντούχου φορμαλιστή δημιουργού, ειδικά με το υπέροχο "A bittersweet life" το 2006, ενώ δεν αποδείχθηκε γραφικός, αλλά ευχάριστος με το σπιντάτο, με χιούμορ και καλογυρισμένο προ διετίας γουέστερν "The good, the bad, the weird", εμφανής φόρος τιμής στο μυθικό έργο του Λεόνε.

Εδώ μετατρέπει την φόρμα σε ταπεινή του υπηρέτρια, παίζει με τα όριά σου στήνοντας ορισμένες εκπληκτικές σπλάτερ σκηνές που θα συζητηθούν, ενώ παρά το αψεγάδιαστο στιλιζάρισμά του, υπολείπεται σε μεγαλοπρέπεια και σε σεναριακή ευελιξία ώστε να μιλήσουμε για μια δουλειά σχεδόν εφάμιλλη του Old Boy. Ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι τόσο μαστόρικα φτιαγμένο, τόσο προβοκατόρικα δοσμένο και τόσο gore απεικονισμένο, που κάνει το Hostel να δείχνει σαν πλαστελίνη για 5χρονα.

Και όσο για τον Τσόι Μιν Σικ, νομίζω ότι είδα τον διάβολο στα μάτια του…

Απόστολος Κίτσος