Σύνοψη: Μετά από μία πανδημία που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι, ο Άντι προσπαθεί να βρει ένα ασφαλές μέρος για την μικρή του κόρη αφού η γυναίκα του έχει ήδη απολέσει την ανθρώπινη ιδιότητά της και ο ίδιος έχει μολυνθεί. Αυτό του δίνει 48 ώρες για να βρει ένα σχέδιο μέσα στην αφιλόξενη ύπαιθρο της Αυστραλίας.

Άποψη: Η Γιολάντα Ράμκε αναβιώνει μαζί με τον σκηνοθέτη Μπεν Χόουλινγκ το βραβευμένο short story της με τίτλο “Cargo” και το απλώνει σε μία μεγάλου μήκους ταινία με το ίδιο όνομα και με πρωταγωνιστή τον Μάρτιν Φρίμαν (Hobbit, Sherlock). Το κύριο μέρος της ιστορίας μένει ίδιο μόνο που εύλογα προστίθενται κάποια side plots για να καλύψουν την διάρκεια όπως επίσης και περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την οικογένεια πριν την μόλυνση. Με διαφορετική παλέτα χρωμάτων ωστόσο και άλλο περιβάλλον, το “Cargo” είναι ένα δυστοπικό φιλμ όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να προστατευθούν και να αντιμετωπίσουν τα ζόμπι, χάνοντας αναπόφευκτα την ευαισθησία τους. Την ανθρωπιά εκπροσωπεί μόνο ο πρωταγωνιστής μας Άντι, ένας μοναχικός πατέρας εξαιρετικά ευσυνείδητος, που προσπαθεί να βρει ένα καταφύγιο για την κόρη τους αφού αυτός “αποχωρήσει”.

Οι 48 ώρες που του απομένουν σίγουρα δεν φάνηκαν στα 7’ της μικρού μήκους ταινίας όπως δεν φαίνονται για ακόμα μια φορά. Ο χρόνος, έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε εμείς μέσα από την  αλληλουχία των γεγονότων, δεν μοιάζει τόσο πιεστικός για να δημιουργήσει το κλίμα του επείγοντος και του επιτακτικού που σίγουρα εποφθαλμιούσαν οι δημιουργοί σε αυτήν την βραδυκίνητη κατά τα άλλα ιστορία. Σίγουρα, ο Μάρτιν Φρίμαν προσπαθεί να μεταδώσει την αγωνία του για την κόρη του αλλά το one-man show δεν το παίρνει ολοκληρωτικά πάνω του. Συμπαθητική προσωπικότητα αλλά μάλλον δεν ήταν η καταλληλότερη επιλογή για τον ρόλο.

Σε αντίθεση με τον ξεχωριστό χαρακτήρα της νεαρής Σιμόν Λάντερς η οποία προστατεύει τον ζόμπι-πατέρα της και συναναστρέφεται με τους Αβορίγινες της Αυστραλίας με την αφέλεια ενός μικρού κοριτσιού και την εξυπνάδα μιας μεγάλης γυναίκας. Άγριο βλέμμα, πολύ εκφραστική, υπέροχη.

Ακόμα ένα ενδιαφέρον κομμάτι που παρατηρεί κανείς στο “Cargo” είναι και αυτό που κλείνει ουσιαστικά την ταινία. Σε ελάχιστες περιπτώσεις ταινιών και δη, ταινιών με ζόμπι ο πρωταγωνιστής δεν λειτουργεί πολυμήχανα και εύστροφα. Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση ο πατέρας προνοεί έναν έξυπνο τρόπο να μεταφέρει την κόρη του στην πλάτη του (όπως κάνει και σε όλη την ταινία άλλωστε) αφού αυτός έχει υποστεί την μετάβαση. Εκτός όμως από το εντυπωσιακό αυτής της λεπτομέρειας, η υπόλοιπη ιστορία παραμένει κατατονική στο μάτι του θεατή, θέτοντας άμεσα την σύγκριση μεταξύ του short film και της κανονικής ταινίας. Το συνοπτικό πάντως 7λεπτο στην αντίστοιχη ταινία μικρού μήκους θα σας είναι αρκετό.

Πρώτη δημοσίευση: 7 Σεπτεμβρίου 2018, 18:50
Ενημέρωση: 7 Σεπτεμβρίου 2018, 18:50
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Cargo (Cargo)
Έτος: 
Διάρκεια: 
105
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos