Σύνοψη: Η νέα ταινία του ντοκιμαντερίστα Greg Barker, που μετά την πρεμιέρα της στο Sundance είναι διαθέσιμη στο Netflix, διηγείται την ιστορία διάσημου Βραζιλιάνου διπλωμάτη των Ηνωμένων Εθνών Sergio De Mello, για τη ζωή του οποίου μάλιστα διατίθεται στην ίδια πλατφόρμα και ομότιτλο ντοκιμαντέρ. Η ταινία ξεκινά με την αποστολή του Sergio στο Ιράκ, κατά την Αμερικανική εισβολή, για να διαπραγματευτεί την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους και την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων. Σύντομα όμως μετά την άφιξη του, τα γραφεία των Ηνωμένων Εθνών γίνονται στόχος μίας τρομοκρατικής βομβιστικής επίθεσης και ο διάσημος διπλωμάτης βρίσκεται εγκλωβισμένος στα συντρίμμια του κτηρίου.
Άποψη: Το σενάριο του Craig Borten, σεναριογράφου του Dallas Buyers Club, επιχειρεί να αναδείξει την ανθρώπινη πλευρά του ήρωα του, και επικεντρώνεται κυρίως στη σχέση του με τη συνάδερφό του Carolina Larriera, την οποία υποδύεται το νέο bond girl, Anna de Armas (γνωστή επίσης από το Knives out). Στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται ο Wagner Moura ( ή αλλιώς ο Pablo Escobar του Narcos ), με τη χημεία και τις ερμηνείες των δύο ηθοποιών να καταφέρνουν να σώσουν τις σκηνές τους από τον κάπως παλιομοδίτικο ρομαντισμό τους και βοηθούν τελικά το θεατή να εμπλακεί συναισθηματικά με το προσωπικό δράμα των ηρώων.
Ωστόσο, αυτή η προσωποκεντρική προσέγγιση του θέματος και η πρόθεση των δημιουργών να ηρωοποιήσουν τον χαρακτήρα τους που γίνεται φανερή από την πρώτη στιγμή, στερούν την ταινία από την αίσθηση αντικειμενικότητας και πολιτικής σοβαρότητας που χρειάζονταν. Έτσι η ταινία, παρόλο που μοιάζει γυρισμένη με τις απόλυτες ευλογίες των Ηνωμένων Εθνών, μοιάζει αβέβαιη και διστακτική μπροστά στο έργο του Sergio, το οποίο παρουσιάζει γεμάτο αφέλειες και υπεραπλουστεύσεις.
Από το Ιράκ στο Ανατολικό Τιμόρ λοιπόν, παρέχοντας ελάχιστο ιστορικό υπόβαθρο για τα γεγονότα της, καταφέρνει να ξεπετάξει μερικά από τα πιο πολύπλοκα διπλωματικά ζητήματα της σύγχρονης ιστορίας, μέσα σε λίγες μόνο σκηνές, λύνοντας τα με ένα χτύπημα στον ώμο και δύο συναισθηματικές ατάκες.
Τελικά η ταινία παρόλο που καταφέρνει να χτίσει μία γοητευτική προσωπικότητα και ένα συμπαθητικό ρομαντικό δράμα, δίνει την αίσθηση ότι αδικεί τον εαυτό της και αφήνει ανεκμετάλλευτες όλες τις ευκαιρίες που η πολυτάραχη ζωή και καριέρα του ήρωα της είχε να της προσφέρει. Έτσι, αν και γεμάτη προοπτικές, μοιάζει ίσως λιγότερο πολύπλοκη και ενδιαφέρουσα από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή της, σίγουρα λιγότερο τολμηρή.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων