Υπόβαθρο βίας
«Η Γυναίκα» του Λάκι Μακί έκανε την πρεμιέρα της στο περυσινό Sundance. Οι αντιδράσεις του κοινού ήταν τόσο έντονες που πολλοί αποχώρησαν από την αίθουσα. Δεν θα μπορούσε εξάλλου κανείς να περιμένει κάτι άλλο από τον σκηνοθέτη της θρυλικής καλτ ταινίας «May». Ειδικά όταν στο στόρι εμπλέκεται κι ο Τζάκ Κέτσαμ (RED, Τhe girl next door).
Στην προκειμένη περίπτωση η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του παραπάνω συγγραφέα και μπορεί να θεωρηθεί σίκουελ του προηγούμενου βιβλίου του «Offspring» για μια συμμορία κανίβαλων που ζουν σε άγρια κατάσταση. Η αλήθεια είναι ότι «Η Γυναίκα» απευθύνεται σε γερά στομάχια. Κι αυτό γιατί ξεπερνάει την goriness ταινιών τύπου «Hostel» και «Saw». Χτυπάει πιο βαθιά, πιο ψυχολογικά.
Εδώ υπάρχει κάτι πολύ ενοχλητικό κι άρρωστο που σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι η ταινία δεν είναι βίαιη απλά και μόνο για την «χαρά» της βίας. Υπάρχει υπόβαθρο. Τίθενται θέματα φύλου, εξουσίας και της ευθύνης που έχει η σημερινή κοινωνία να αναθέτει διαφορετικούς ρόλους στους άντρες και διαφορετικούς στις γυναίκες. Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές ενώ η σκηνοθεσία, κάπως ονειρική (ή μήπως εφιαλτική;), ταιριάζει απόλυτα στο κλίμα της ταινίας.
Μάρω Κουμουνδούρου
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων