65ο ΦΚΘ: Το "Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο" είναι sui generis

Σύνοψη: Τρία αδέρφια κατασκευάζουν μια χρονομηχανή με σκοπό να επαναφέρουν τη νεκρή μητέρα τους στη ζωή.

ΣΧΕΤΙΚΑ65ο ΦΚΘ: Η τρυφερή και ανοιχτόκαρδη "Lula LeBlanc"

Όταν ο εκκεντρικός πατέρας τους κάνει την εμφάνισή του, το πείραμα ξεφεύγει από τον έλεγχό τους και ξεκινάει η χωροχρονική περιδίνησή τους εκεί που το παρελθόν και το παρόν γίνονται ένα σε αυτήν την κωμική όσο και αλλόκοτη εξερεύνηση του πένθους.

Γνώμη: “No one ever told me that grief felt so like fear”, γράφει ο C.S. Lewis στο “A Grief Observed” για την απώλεια της συζύγου του.

Το πένθος είναι, άλλωστε, μια εντελώς προσωπική υπόθεση και στην περίπτωση του “Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο” του Γιάννη Βεσλεμέ το πένθος μοιάζει με ένα ψυχεδελικό παραμύθι, όπου μια φορά κι έναν καιρό τρία αγόρια αποφασίζουν να αναστήσουν τη χαμένη μητέρα τους και μπλέκονται σε μια εφιαλτική συνθήκη όπου το πένθος παίρνει τις πιο αναπάντεχες, εξωφρενικές και οπτικά υπέροχες μορφές.

Όσοι γνωρίζουν τον Βεσλεμέ από το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του “Νορβηγία” (2014), όπου έμπλεξε τον βαμπιρικό μύθο με την ελληνική πραγματικότητα της δεκαετίας του ‘80, ξέρουν ότι πρόκειται για έναν δημιουργό που φτιάχνει λεπτομερείς κόσμους στους οποίους τοποθετεί τους ήρωές του.

Το σύμπαν του “Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο”, που είναι ουσιαστικά η παρηκμασμένη οικογενειακή έπαυλη, είναι απειλητικά σαγηνευτικό, φωτογραφημένο εξαιρετικά από τον Χρήστο Καραμάνη (“Chevalier”) και εμμονικά προσεγμένο μέχρι και στον παραμικρό κόκκο σκόνης που καλύπτει τα βαριά έπιπλα και τα αυτοσχέδια μηχανήματα που στέλνουν ζωάκια σε άλλη διάσταση.

Αυτό το σύμπαν, λοιπόν, είναι που είτε θα ρουφήξει μέσα του είτε θα “κλωτσήσει” τον θεατή.

Στην πρώτη περίπτωση, θα μπορέσεις να συγχωρέσεις την απουσία ενός πιο καλοδουλεμένου σεναρίου και να αφεθείς σε μια 100% sui generis ιστορία πένθους και ενηλικίωσης που χορταίνει το μάτι και σε φέρνει αντιμέτωπο με τον φόβο της απώλειας με έναν ευφάνταστο τρόπο.

Στη δεύτερη περίπτωση, θα βρεις το όλο εγχείρημα pretentious, τους χαρακτήρες ενοχλητικά κενούς και τη συνολική εμπειρία δυσάρεστη, κάπως όπως όταν είσαι με φίλους που είναι όλοι κλασμένοι και εσύ είσαι ο μόνος που δεν έχει πιει.

To ΜΟVE IT καλύπτει το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για 14η χρονιά και θα σας μεταφέρει συνεχείς ανταποκρίσεις στο ειδικά διαμορφωμένο section του online περιοδικού μας.