Those who wish me dead

Σύνοψη: Μετά από μια φρικαλέα δολοφονία μιας οικογένειας, ο ορκωτός λογιστής Owen Casserly τρέπεται σε φυγή με τον γιό του Connor, ενώ δύο επαγγελματίες δολοφόνοι βρίσκονται στο κατόπι τους.

Παράλληλα, σε ένα πυροφυλάκιο κάπου στην αχανή πρασινάδα της αμερικανικής Montana, η δυναμική πυροσβέστης Hannah Faber παλεύει να διαχειριστεί το συναισθηματικό τραύμα μιας καταστροφικής λανθασμένης εκτίμησης. Ο

υποβιβασμός και οι ριψοκίνδυνες τάσεις της είναι μόνο μερικά από τα προβλήματά της, αφού η συνάντησή της με τον Connor πυροδοτεί μια σειρά αντιδράσεων και ένα ανελέητο κυνήγι με φόντο μια πύρινη λαίλαπα που απειλεί να καταστρέψει τα πάντα.

Άποψη: Ακούγοντας το όνομα του Taylor Sheridan (“Wind River”, “Hell or High Water”, “Sicario”) να υπογράφει το σενάριο και την σκηνοθεσία ενός περιπετειώδους θρίλερ, έχεις κάποιες προσδοκίες, και μόνο για τον τρόπο με τον οποίο έχει καταφέρει να δώσει βάθος με την γραφή του σε ένα είδος που επαναπαύεται στον αντίκτυπο της δράσης και της εικόνας. Με πρωταγωνίστριά του την κάπως απούσα, ιδιαίτερα από το είδος της δράσης, Angelina Jolie, ο Sheridan προσπάθησε στο “Those Who Wish Me Dead” να κάνει κάτι αντίστοιχο, ποντάροντας στις δραματικές προεκτάσεις, καταλήγοντας ωστόσο σε κάτι τρομερά κοινότυπο.

Το σενάριο του είναι μετριότατο, με πολλά κενά και μια υπόθεση που από μόνη της δυσκολεύεται να σταθεί. Συνδυάζοντας τη με μια αδιάφορη σκηνοθεσία, μια περιορισμένη δραματουργία και μερικές απλά στεκούμενες ερμηνείες, έχουμε ένα αρκετά προβλέψιμο αποτέλεσμα, με παλιακές, εύπεπτες και γλυκανάλατες αναφορές.

Η επιλογή της Jolie πιθανά να ήταν καλή, αλλά με μια άλλη διαχείριση, καθώς εδώ νιώθεις σαν να την βλέπεις πολλοστή φορά να παίζει με τον ίδιο τρόπο τον ίδιο ρόλο και χαρακτήρα. Πολλά πράγματα δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα, οι περιπετειώδεις πτυχές μπορεί να οδηγήσουν συχνά σε γέλιο (πόση μάχη με τα φυσικά φαινόμενα χωράει σε 100 λεπτά) και στοιχεία που θα μπορούσαν να χαρίσουν στην εξέλιξη, όπως η ύπαρξη της κατασκήνωσης επιβίωσης και των επεκτάσεων που θα μπορούσε να λάβει –πραγματικά ταιριαστό σε μια υπόθεση τέτοιου είδους-, αφήνονται ανεκμετάλλευτα.

Γενικά το σύνολο της ταινίας απογοητεύει, ακριβώς επειδή είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί και μάλιστα πολύ καλύτερα. Όλες τις οι δυνατότητες βουλιάζουν κάτω από την μετριότητά της και είναι κρίμα γιατί σίγουρα θα μπορούσαν να συντελέσουν σε κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον, ουσιαστικό, αξιοπρόσεκτο.

Ωστόσο, το “Those Who Wish Me Dead” είναι μια εύκολη επιλογή για παρακολούθηση και με χαμηλό τον πήχη των προσδοκιών, θα μπορούσε πιθανά ακόμα και να ικανοποιήσει τους λιγότερο απαιτητικούς.