Σονάτα σε Κλειστό Δωμάτιο

Σύνοψη: Κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού δείπνου με τα τέσσερα, ενήλικα πλέον, παιδιά του και τους συντρόφους τους, ο Βίκτορ απολαμβάνει τον ρόλο του  ως  αρχηγός  της οικογένειας. Η συζήτηση κυλάει ομαλά μέχρι την στιγμή που ο γιός του, Κόσμα , αναφέρει ότι το όνομα του εμφανίστηκε σε ιστορικά έγγραφα που αποδεικνύουν ότι  κατέδιδε  γυναίκες  που ήθελαν να κάνουν   έκτρωση,  παρά την απαγόρευση που ίσχυε μέχρι το 1989. Η ατμόσφαιρα απότομα  αλλάζει. Ο Βίκτορ προσπαθεί να υπερασπιστεί  την θέση του υποστηρίζοντας πως και τα δίδυμα παιδιά του, η Σάσα και ο Ρόμι , χρωστούν τη ζωή τους στις πεποιθήσεις του. Λίγο καιρό αργότερα η Σάσα ανακοινώνει πως είναι έγκυος, και τα πιστεύω του Βίκτορ θα δοκιμαστούν σε άλλη κλίμακα.

Γνώμη: Κλασσικό, κλασσικότατο δείγμα του "νέου ρουμανικού σινεμά": τραχύ, to the point, ουσιαστικά μινιμαλιστικό, επώδυνα ρεαλιστικό, το φιλμ του Σιτάρου έχει σαφή προτερήματα. 

Προτερήματα που ο Ρουμάνος δημιουργός που γνωρίσαμε το 2008 με το εξαιρετικό, ηδονοβλεπτικά... γεια σου "Κυριακάτικο ψάρεμα (Pescuit Sportiv)", φροντίζει να διογκώσει με τον επιθετικό (στα όρια του προβοκατόρικου) λόγο του και τις σχεδόν φυσικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών του (οι ηθοποιοί δεν είχαν γραμμένο σενάριο, αυτοσχεδίαζαν, ενώ καμία σκηνή δεν γυρίστηκε δεύτερη φορά), ενώ φλερτάρει με την ντοκιμαντερίστικη αισθητική, αλλά και τα καλούδια (μόνο και όχι τα αρνητικά) του Δόγματος.

Μπορεί τα διλήματά του να δείχνουν κάπως κατασκευασμένα, να αδιαφορεί για την ηθική υποστήριξη στα βάσανα των πρωταγωνιστών του και το φινάλε μάλλον να απογοητεύει, όμως το βραβευμένο στο Forum της Berlinale (όπου και είδαμε το φιλμ) ρουμανικό δράμα, αποπνέει ακατάπαυστα μια αίσθηση αυθεντικής κινηματογραφικής δημιουργίας.