Siberia

Σύνοψη: Ο έμπορος διαμαντιών Λούκας ταξιδεύει μέχρι την παγωμένη Ρωσία για μία δοσοληψία αρκετών πολύτιμων λίθων μέχρι που χάνει τα ίχνη του συνεργάτη του. Καθώς η επιχείρηση καταρρέει ο Λούκας αναπτύσσει σχέση με την δυναμική Κάτια, ιδιοκτήτρια καφέ, και μαζί θα καταλήξουν σε επικίνδυνες καταστάσεις με τον αγοραστή των διαμαντιών.

Άποψη: Η Σιβηρία βρίσκει τον Κιάνου Ριβς όπως ακριβώς τον θυμόμαστε από το παρελθόν. Θλιμμένος χαρακτήρας, στεναχωρημένος με μία απόσταση από τον κόσμο αλλά έτοιμος παρόλα αυτά να τα βάλει με όποιον σταθεί στον δρόμο του. Οι παρακινδυνευμένες κινήσεις του βέβαια στις ταινίες που επιλέγει να πρωταγωνιστήσει δεν τον βγάζουν πάντοτε ασπροπρόσωπο και έτσι για ακόμα μία φορά η ταινία που συμμετέχει δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον θέαμα παρά μια μίξη στοιχείων από ταινία δράσης -στο πιο προχειροφτιαγμένο όμως.

Ο σκηνοθέτης Μάθιου Ρος είχε εμφανιστεί το 2016 με το συγκρατημένο πλην τίμιο “Frank & Lola”, ένα δράμα μεταξύ δύο ανθρώπων με συχνές δόσεις δράσης, όμως τώρα η μεταστροφή του σε ένα φιλμ με περισσότερη βία δυστυχώς καταδεικνύει την αδυναμία του να οπτικοποιήσει μία ένταση που δεν έχει συγκεκριμένο σημείο εστίασης και διχάζεται ανάμεσα στον έρωτα και στην παρανομία. Ο έρωτας θέλει να μας αποσπάσει την προσοχή από τα διαμάντια ή συμβαίνει το αντίθετο; Συμπέρασμα δεν βγάζουμε ωστόσο ο Λούκας συνεχίζει να επιδίδεται σε αυτό το διπλό ταμπλό με παγιωμένο βλέμμα και αμφιβολία ακόμα και για τις ίδιες του τις πράξεις.

Μέσα σε όλη αυτήν την προσποίηση δράσης η Ρουμάνα Άννα Ουλάρου έχει τον ρόλο της ωραίας Ρωσίδας  που ερωτεύεται παράφορα τον Αμερικάνο και είναι πρόθυμη να κάνει γι’ αυτόν οτιδήποτε προστάξει η ρώσικη μαφία. Οι κλασσικές φιγούρες του σινεμά διατρέχουν η μία την άλλη και δεν συνδράμουν στο μυστήριο στο οποίο θέλει να επενδύσει το σενάριο και ο σκηνοθέτης με αποτέλεσμα η ιστορία να μην οδηγεί πουθενά.

Τέτοιου είδους ξεψυχισμένες παραγωγές δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε παραπάνω από χαμένο χρόνο και ανεκμετάλλευτη διάθεση ηθοποιών και πόρων για μια ταινία που ίσως και να μην έχει λόγο ύπαρξης. Η αποφυγή της παρακολούθησής της είναι σίγουρα ένα δώρο που πρέπει να κάνετε στον εαυτό σας.