Ο γιος μου

Ο γιος μου - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Ο Ζουλιέν, ένας χωρισμένος πατέρας, ενημερώνεται από την πρώην του ότι ο γιος τους εξαφανίστηκε από μια χειμερινή κατασκήνωση. Με τα στοιχεία να κλίνουν προς την απαγωγή και τον χρόνο να στενεύει, ο Ζουλιέν θα παρακάμψει την αστυνομία και θα ψάξει μόνος του το παιδί του.

Άποψη:  Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει στο σινεμά και την τηλεόραση, το Prisoners, The Dark, Stranger Things, Broadchurch, Loveless. Τι κοινό έχουν όλα αυτά; Παιδιά που εξαφανίζονται. Πάντα ήταν ένα πιασάρικο θέμα. Αλλά με τις δυτικές οικογένειες να έχουν θεοποιήσει τα καμάρια τους, φαίνεται ότι οι δημιουργοί αγγίζουν μια υπερευαίσθητη χορδή, που φέρνει εισιτήρια και τηλεθέαση.

Το My Son (Mon Garcon) είναι η Γαλλική συνεισφορά στην μόδα, δια χειρός Κριστιάν Καριόν (Joyeux Noel) O Ζουλιέν, ένας γεωλόγος που δουλεύει ασταμάτητα, κέρδισε στην εργασία αλλά έχασε τον γάμο του και την σχέση με τον οκτάχρονο γιο του. Η γυναίκα του ξαναπαντρεύεται και ο μικρός νοιώθει παραμελημένος. Έτσι, πέρα από τον φόβο της τύχης του παιδιού του, νοιώθει και μεγάλες ενοχές.

Η σύζυγος του έχει καλή επαφή μαζί του, αλλά η γνωριμία με τον νέο της άνδρα δεν πάει καθόλου καλά, κυρίως επειδή είτε λόγω αδιαφορίας, είτε λόγο πανικού, αυτός αποδεικνύεται βλάκας με περικεφαλαία. Ο Ζουλιέν δεν μπορεί να βρει στήριγμα ούτε από την αστυνομία, που θα κινηθεί μεν επαγγελματικά, αλλά με τους δικούς της ρυθμούς.

Και ενώ παρακολουθούμε ένα οικογενειακό μελόδραμα, με κάποιες αστυνομικές μπανανόφλουδες που μας πετάει ο Καριόν, ξαφνικά η ταινία παίρνει άλλο δρόμο και μας παρουσιάζει τον Ζουλιέν, ως Λίαμ Νίσον στο Taken, και λίγο αργότερα ως Τσάρλς Μπρόνσον στο Death Wish.  Eκεί  λοιπόν που κουτσά-στραβά μας κρατούσε  το ενδιαφέρον, με το που άλλαξε ο ρυθμός,  το δεύτερο μισό θα μπορούσαμε να μη το δούμε, και πάλι μέσα θα πέφταμε.

Κάποια στοιχεία, όπως η καλή δουλειά της κάμερας μέσα στα χιόνια και η στιβαρή ερμηνεία του Γκιγιόμ Κανέ (Joyeux Noel, The Beach, Tell No One) στον ρόλο του Ζουλιέν, δεν φτάνουν. Ο Καριόν τα κάνει όλα πολύ τσαπατσούλικα, παρατάει ένα σωρό στοιχεία χωρίς εξηγήσεις, και μας κάνει να χασμουριόμαστε σε μια ταινία που ίσως και να είχε κάτι να δώσει, αλλά στο τέλος είναι μια από τα ίδια με κρυφτό σε εγκαταλειμμένα ξενοδοχεία, κοπανήματα με μπαστούνια του γκολφ και έναν κακό που υπάρχει απλά σαν φιγούρα. Μια από τα ίδια.

Προσευχόμαστε να μην γίνει μόδα και ο άλλος «θεός» των ζευγαριών - οικογενειών: Ταινίες με απαγωγές κατοικίδιων. Πραγματικά, δε θα το αντέξω!

Πρώτη δημοσίευση: 3 May 2018, 04:43
Ενημέρωση: 10 May 2018, 05:28
Τίτλος:
Ο γιος μου (Mon garcon)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
84
Εταιρία διανομής: 
Release: 
3 Μαϊου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos