Ο άνδρας που αγαπήθηκε πολύ

Ένα ψυχολογικό θρίλερ ουσιαστικά, με κομψότητα στην περιγραφή και την απεικόνιση,αλλά απονευρωμένο όσον αφορά τα συναισθήματα, τις εντάσεις και τελικά και το ίδιο το στοιχείο του θρίλερ.

Και αυτό γιατί μπορεί η ιστορία της ταινίας να είναι εμπνευσμένη από μια από τις πιο πολύκροτες ιστορίες εξαφάνισης στα αστυνομικά χρονικά της Γαλλίας, αλλά ο Τεσινέ δεν κάνει μια αστυνομική νουάρ ταινία με μοιραίους και σκοτεινούς χαρακτήρες.

Προτιμά να στήσει μια ερωτική τραγωδία περιγράφοντας τις σχέσεις πάθους και εξουσίας που αναπτύσσονται μεταξύ των εμπλεκομένων, μόνο που χρησιμοποιεί αχνά χρώματα και δεν φτάνει την ιστορία του στα άκρα, ώστε να καρπωθεί και ακραία συναισθήματα και κατ’επέκταση να μας καθηλώσει. Αποτέλεσμα; Άνευρο, ρηχό, τεμπέλικο φιλμ, με κακογραμμένο ρόλο για την Κατρίν Ντενέβ.

Υπόθεση:

1976. Ο γάμος της Agnes Le Roux διαλύεται και έτσι φεύγει από την Αφρική για να επιστρέψει στη νότια Γαλλία και να μείνει με τη μητέρα της, Renee, ιδιοκτήτρια του καζίνου Palais de la Mediteranee στη Νίκαια. Εκεί, η Agnes ερωτεύεται τον δέκα χρόνια μεγαλύτερο της Maurice Agnelet, δικηγόρο και σύμβουλο επιχειρήσεων της μητέρας της, ο οποίος συνεχίζει να συνάπτει σχέσεις με άλλες γυναίκες. Η Agnes αποφασίζει να πουλήσει τις μετοχές της στο καζίνο σε βάρος της μητέρας της που χάνει τον έλεγχο της οικογενειακής επιχείρησης. Το 1977, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, η Agnes εξαφανίζεται χωρίς κανένα ίχνος. 30 χρόνια μετά, ο Maurice Agnelet θεωρείται ο κύριος ύποπτος για τη δολοφονία της, χωρίς όμως να υπάρχει κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος του. Η Renee είναι βέβαιη για την ενοχή του και θα κάνει τα πάντα για να τον δει πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.