Nymphomaniac Vol II

Το άγριο, αλλά ποιητικό ταξίδι, όπως το αφηγείται η διαγνωσμένη νυμφομανής Τζο, από τη γέννηση της μέχρι σήμερα, σε ηλικία 50 ετών. Ένα κρύο βράδυ του χειμώνα, ο γοητευτικός εργένης Σέλιγκμαν, βρίσκει τη Τζο χτυπημένη σ’ ένα σοκάκι. Τη μεταφέρει στο διαμέρισμα του, όπου τη φροντίζει και τη ρωτάει για τη ζωή της. Την ακούει με βαθιά προσήλωση καθώς η πολύπλευρη και χειμαρρώδης ζωή της ξετυλίγεται σε 8 κεφάλαια.
Nymphomaniac Vol II - κριτική ταινίας

Ο Τρίερ πήρε τ' όπλο του!

Με την Τζο να έχει δηλώσει στο φινάλε του πρώτου μέρους στον Σέλιγκμαν πως είχε φτάσει στο σημείο να μην μπορεί πλέον με τίποτα να φτάσει σε οργασμό, ο ψύχραιμος συνομιλητής της και, μαζί του, κι εμείς, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πως, από 'δω και πέρα, όσα δούμε και ακούσουμε θα μας φέρουν στα όριά μας, καθώς εκείνη θα δοκιμάσει να ξεπεράσει τα δικά της με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Αυτό, ωστόσο, θα την βοηθήσει να καταλήξει σε ορισμένα πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για τον εαυτό της, τα οποία θα της δώσουν τη δύναμη να προχωρήσει στη ζωή της. Έστω κι αν αυτό σημαίνει πως θα χρειαστεί -οριστικά και αμετάκλητα πλέον- να «ξεχάσει την αγάπη»...

Φτάσαμε, λοιπόν, στην ολοκλήρωση του magnum opus ενός από τους σπουδαιότερους κινηματογραφιστές του καιρού μας, ο οποίος, στο δεύτερο αυτό μέρος, το οποίο, ως γενική αίσθηση, είναι κάπως κατώτερο του πρώτου μέρους, μοιάζει να έχει σοβαρέψει επικίνδυνα, εγκαταλείποντας σταδιακά τις μικρές χιουμοριστικές σφήνες (τόσο το τριολέ με τους νέγρους, όσο και το «ρομαντικό» δείπνο στο ρεστοράν, δύο εξίσου ξεκαρδιστικές σεκάνς, εμφανίζονται νωρίς-νωρίς στο φιλμ), προς χάριν μιας αδιάκοπης όσο και αμείλικτης κατάβασης στα δύσβατα της ανθρώπινης ύπαρξης, όπου η μόνη ευχαρίστηση προέρχεται πλέον από τον οξύ πόνο.

Κι όμως κάπου μέσα σε όλα αυτά η λογική μοιάζει να θριαμβεύει, έστω προσωρινά, με την –ερμηνευμένη και στα διάφορα flashbacks σχεδόν εξολοκλήρου από την Γκενσμπούρ πλέον– Τζο να δηλώνει πως αποδέχεται τον εαυτό της («I am not a sex addict, I'm a nymphomaniac...»), και τον Σέλιγκμαν να σιγοντάρει, υποστηρίζοντας πως, αν η Τζο ήταν άντρας, η συγκεκριμένη συμπεριφορά θα εκλαμβανόταν ούτε λίγο ούτε πολύ ως «φυσιολογική». Και, καθώς στα τρία εναπομείναντα κεφάλαια της ιστορίας πέφτουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το σχίσμα ανάμεσα στην Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία -με ειδική μνεία στην περίφημη... «σιωπηλή πάπια-, οι (μουσικές) διαφορές μεταξύ Μπετόβεν και Μπαχ, η «καταπιεσμένη» παιδοφιλία και ο «θεραπευτικός» σαδομαζοχισμός, η ανεπιθύμητη μητρότητα και η συνειδητοποιημένη(;) ασεξουαλικότητα, η υποκρισία του πολιτικά ορθού και η αναγκαιότητα του να εξετάζεις το κάθε πράγμα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, καθώς κάθε φορά ανακαλύπτεις και κάτι νέο, παράλληλα τοποθετούνται και τα τελευταία κομμάτια στο παζλ της πλοκής.

Κι εκεί, ωστόσο, που νομίζεις ότι πλησιάζει η λύτρωση, μετά και την αποκάλυψη του ποιος ήταν εκείνος που άφησε την Τζο αιμόφυρτη και ημιλιπόθυμη στην εναρκτήρια σεκάνς του πρώτου μέρους, ο Τρίερ σε αποτελειώνει με μια αναπάντεχη τελική σεκάνς. Μια σεκάνς, η οποία έρχεται να σου υπενθυμίσει πως η ψυχή της γυναίκας είναι όντως μια άβυσσος – και, ως γνωστόν, αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα.

Μέγας είσαι Λαρς και θαυμαστά τα έργα σου!

Χάρης Παπαπαναγιώτου

Πρώτη δημοσίευση: 20 Feb 2014, 13:45
Ενημέρωση: 27 Feb 2014, 11:26
Τίτλος:
Nymphomaniac Vol II (Nymphomaniac Part 2)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
123
Εταιρία διανομής: 
Release: 
20 Φεβρουαρίου 2014

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos