Με το που ανακοινώθηκε η νέα ταινία του Γκασπάρ Νοέ, ξεκίνησε να δημιουργείται ένα τεράστιο κύμα ενδιαφέροντος που τον έφτασε έως και τις Κάννες. Γινόταν αλλιώς; Η αισθητική του Νοέ είναι χαρακτηριστική και τον ξεχωρίζει από άλλους σκηνοθέτες. Όλοι θυμόμαστε το Irreversible και το Enter the Void, ταινίες κάπου σκληρές, καπου ρομαντικές, κάπου αισθησιακές και πάνω από όλα αξέχαστες. Όμως, το σωστό μάρκετινγκ, δεν συνεπάγεται και μία αξιόλογη ταινία..

Η πλοκή αφορά έναν έρωτα στο Παρίσι ανάμεσα σε δύο νέους που δίνεται με αναχρονισμούς, με αφορμή το ότι ο ένας εκ των δύο, ο Murphy μαθαίνει πως η πάλαι ποτέ κοπέλα του Electra έχει εδώ και καιρό εξαφανιστεί και οι μνήμες της σχέσης τους αρχίζουν να τον κατακλύζουν.

Η ιστορία είναι πιο απλή (από όσο θα έπρεπε) σε σημείο το σενάριο σχεδόν να απουσιάζει και να ενδιαφέρει τον Νοέ περισσότερο η εικόνα από το περιεχόμενο. Αναλώνεται, από τη μία, στους παρελθοντικούς σεξουαλικούς πειραματισμούς του ζευγαριού -τρίο, επισκέψεις σε sex clubs, trans και homosexual εμπειρίες- κι από την άλλη σε έναν σύγχρονο, δυστυχισμένο με τη ζωή του Murphy, ο οποίος είναι ακόμα ερωτευμένος με την Electra. Διαλυμένος από την απουσία της και την τροπή που πήρε η ζωή του, προσπαθεί να το εκφράσει με voice over αποτύπωση των σκέψεών του, που όμως ούτε πείθουν, ούτε συγκινούν.

Το γεγονός πως γυρίστηκε σε 3D βέβαια λειτουργεί επικουρικά στο να αποδοθεί η ιδιαίτερη αισθητική της ταινίας κι αυτό ίσως είναι ένα από τα πράγματα που την κάνουν ενδιαφέρουσα κι ο θεατής κάθεται να παρακολουθήσει όλη την 2ωρη -και κάτι παραπάνω- διάρκειά της. Δεν κουράζει ούτε ενοχλεί, αλλά κάνει πιο έντονη και θελκτική μία κατά τα άλλα ατυχή για τις ικανότητες του σκηνοθέτη ταινία. Πολλοί, κατά την προβολή της στις Κάννες, εγκατέλειπαν την αίθουσα..

Ο ίδιος εξέφρασε και σε συνεντεύξεις του αλλά και κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 21ου Athens International Film Festival την επιθυμία του να δημιουργήσει ένα ερωτικό πορτρέτο και να αποτυπώσει το σεξ όταν υπάρχει αγάπη –κάτι που επιθυμεί κι ο πρωταγωνιστής και νεαρός σκηνοθέτης της ταινίας. Το δίπολο ευτυχία-δυστυχία εναρμονίζεται και εναλλάσσεται στον έρωτα κι ο Νοέ επιθυμούσε να αποτυπώσει το πάθος που υπάρχει συχνά σε μια ιστορία αγάπης. Κι αν προσπάθησε να δημιουργήσει μια ιστορία, πολύπλευρη και πολισχιδής, κι έναν ήρωα με βάθος, (ίσως κάποιος να δει μία επιρροή από το το Taxi Driver και τον Robert De Niro που ακόμα αποτελεί θέμα συζήτησης σε μαθήματα κινηματογράφου), απέτυχε παταγωδώς. Ο Karl Glusman φαντάζει πολύ λίγος για τις προσδοκίες του σκηνοθέτη και φαίνεται να παίρνει στους ώμους της την ταινία η πρωτοεμφανιζόμενη Aomi Muyock με όπλο την ομορφιά και την αισθαντικότητά της. Και πάλι όμως, οι διάλογοι και οι σκέψεις είναι το λιγότερο στημένες και δεν βοηθούν καθόλου την καταβύθιση στην ερωτική εμμονή.

Όποιος αγαπά τις ταινίες του Γκασπάρ Νοέ -όπως και η υποφαινόμενη- θα μπει στην κινηματογραφική αίθουσα οπλισμένος με το υπέρτατο των προσδοκιών και ίσως με το που τελειώσει η ταινία να έχει νιώσει κάτι από Νοέ. Δεν μιλάμε για ερασιτεχνισμούς αλλά για έναν ικανότατο σκηνοθέτη να δημιουργεί ολόκληρους κόσμους και να τους γεμίζει με εμπειρίες και των 5 αισθήσεων. Όμως, για τις ικανότητές του το Love είναι μία ατυχής στιγμή, που δεν κατάφερε να μεταφέρει στο κοινό αυτό που είχε στο μυαλό του ο σκηνοθέτης. Βέβαια θα μου πείτε, πώς ξέρουμε και τι αριβώς είχε στο μυαλό του.. Κατάφερε να κάνει ένα πράγμα τουλάχιστον·  να φανερώσει την υποκριτικότητα της γαλλικής κυβέρνησης, που αρχικά είχε βάλει ακαταλληλότητα στις αίθουσες για άτομα κάτω των 16 ετών και μετά από λίγο, κάποιος βουλευτής ακροδεξιού κόμματος επικαλέστηκε έναν «αρχαίο» και λησμονημένο νόμο και κατάφερε να ανέβει η απαγορευτικότητα στα 18 χρόνια και κάτω.

Υπόθεση1η Ιανουαρίου, νωρίς το πρωί. Το τηλέφωνο χτυπάει και ο Μέρφι ξυπνάει δίπλα στη νεαρή σύζυγό του και το δυο ετών παιδί του. Ακούει το μήνυμα στο τηλεφωνητή όπου η μητέρα της Ηλέκτρας ρωτάει γεμάτη αγωνία μήπως έχει κάποιο νέο από την κόρη της. Καθώς αγνοείται εδώ και αρκετό καιρό και φοβούμενη ότι κάτι πολύ άσχημο της έχει συμβεί. Κατά τη διάρκεια μιας ατέλειωτης βροχερής μέρας ο Μέρφι βρίσκεται μόνος στο διαμέρισμα του, να αναπολεί την πιο όμορφη ερωτική σχέση της ζωής του, τα δύο χρόνια που πέρασε με την Ηλέκτρα. Ένα φλεγόμενο πάθος γεμάτο υποσχέσεις , παιχνίδια, υπερβολές και λάθη…

 

Πρώτη δημοσίευση: 23 Oct 2015, 01:46
Ενημέρωση: 29 Oct 2015, 13:24
Τίτλος:
Love (Love)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
135
Εταιρία διανομής: 
Release: 
22 Οκτωβρίου 2015

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
18 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos