Insidious: Chapter 3

Αυτό έλειπε, από τη στιγμή που ο Τζέιμς Ουάν (και δικαίως) έπαψε να ασχολείται με το εν λόγω project, οι παραγωγοί του Insidious έπρεπε με κάποιον τρόπο να ξεζουμίσουν το brand name και ποιος ο ενδεικτικότερος τρόπος; Με ένα prequel που θα πατήσει στη ίδια ακριβώς συνταγή με τα δυο φιλμ που προηγήθηκαν χρονικά, αλλά έπονται σεναριακά. 

Μάλλον, όχι ακριβώς την ίδια καθώς ο "εγκέφαλος" Ουάν πλέον θα το δει -μάλλον- σε dvd και τον αντικατέστησε ο σεναριογράφος των δύο προηγούμενων, αλλά και των Saw, ο οποίος δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει σε καμία περίπτωση και απλά στήνει 2-3 στιγμές που σε τρομάζουν, αλλά που αν σκεφτείς ψύχραιμα, σε έχουν τρομάξει ξανά και ξανά στο παρελθόν, σε ανάλογες ταινίες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο (και σε κάποιες και καλύτερα).

Οι ήρωές του μιλούν υπερβολικά πολύ (για το genre), ο ίδιος ο σκηνοθέτης αν και μοχθεί να μην πέσει στην ευκολία του φθηνού τρόμου, εν τέλει δεν τα καταφέρνει παρά τις 2-3 σκηνές που χειρίζεται σωστά κάποια τρομοκλισέ, ενώ και η παρουσία των "έμπειρων" μέντιουμ δεν φτάνει παρά για να κουκουλώνουν σε κάποιες στιγμές και μόνο, μια χρυσή μετριότητα...

Υπόθεση:
Το τρίτο κεφάλαιο ξεκινάει ανάποδα, με αναδρομική ισχύ. Η ιστορία του προηγείται αυτής των δύο πρώτων ταινιών. Αυτή τη φορά είμαστε καλεσμένοι στο σπίτι μιας καινούργιας οικογένειας και όχι πια της πολύπαθης οικογένεια Lambert. Και οι δύο, όμως, οικογένειες έχουν κάτι κοινό. Και οι δύο κρύβουν ένα τρομακτικό μυστικό, το οποίο καλείται να ανακαλύψει η επίλεκτη ομάδα κυνηγών φαντασμάτων με αρχηγό την Elise (Lin Shaye) και βοηθούς τους Tucker (Angus Sampson) και Specs (Whannell). Μια έφηβη κοπέλα (Stefanie Scott) έχει γίνει στόχος μιας άκρως επικίνδυνης απόκοσμης οντότητας που έρχεται από μια άλλη διάσταση. Ο πατέρας της (Dermot Mulroney) προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποτρέψει το κακό.