Haunted heart

Σύνοψη: Σε ένα όμορφο απομονωμένο νησί της Ελλάδας, η γοητευτική Άλεξ πιάνει δουλειά ως σερβιτόρα σε ένα παραθαλάσσιο, μικρό εστιατόριο. Κερδίζει αμέσως την καρδιά του χαρισματικού Ενρίκο, αλλά η ίδια ερωτεύεται τον αινιγματικό μάνατζερ του εστιατορίου, Μαξ, έναν μοναχικό Αμερικανό που εγκαταστάθηκε στο νησί πριν από δεκαετίες.

Άποψη: Το απομονωμένο ελληνικό νησί δεν είναι άλλο από το Τρίκερι Πηλίου (το οποίο βέβαια μπορεί να μην είναι νησί αλλά είναι κοντά στην θάλασσα βλέποντας στον Παγασητικό).

Μια διεθνής παραγωγή σε σκηνοθεσία του ισπανού βραβευμένου με Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας για το Belle Epoque σκηνοθέτη, Fernando Trueba και με έναν διάσημο αμερικανό ηθοποιό, τον Ματ Ντίλον στον ρόλο του αμερικανού ιδιοκτήτη εστιατορίου, μας έκανε να περιμένουμε κάτι ενδιαφέρον σε συνδυασμό με τα όμορφα ελληνικά τοπία και τους έλληνες δευτερεύοντες χαρακτήρες.

Οι ελπίδες ωστόσο διαψεύδονται νωρίς μιας και ήδη στην πρώτη ώρα έχει δώσει όλα τα στοιχεία που είχε να δώσει με αποτέλεσμα το κάθε μυστικό να σκάει τόσο βραδυφλεγώς που να μην αντιλαμβανόμαστε ούτε καν την λάμψη.

Μια νεαρή κοπέλα βρίσκεται στην χώρα μας για δουλειά, αλλιώς τα περιμένει, αλλιώς τα βρίσκει, μέχρι που θα βρεθεί στα χέρια του μεγαλύτερου της αινιγματικού Μαξ, ενός άντρα που αγαπά την μουσική, εξού και η συνεχής τζαζ στο μαγαζί του, που όμως κρύβει πολλά μυστικά από το παρελθόν του. Ένας έρωτας θα γεννηθεί με σκοτεινά αποτελέσματα.

Αν αυτό θυμίζει λίγο πολύ και την υπόθεση του παπακαλιατικού Maestro, είναι επειδή όντως, αν εξαιρέσουμε το κοινωνικό whodunit που στήνει στην σειρά του ο Παπακαλιάτης, έχουν αρκετά σημεία σύνδεσης οι δύο ιστορίες.

Ο άλλοτε ενδιαφέρων σκηνοθέτης αδυνατεί να στήσει μια ιστορία χιτσκοκικού σασπένς, όπως θα ήθελε ιδανικά, μιας και έχει τα υλικά. Ένα περιορισμένο μέρος, δύο διαφορετικοί άνθρωποι, μυστικά από το παρελθόν, αφανείς ήρωες, υποψίες ακόμα και για εγκλήματα. Αντίθετα, το καθένα από αυτά απλώς εντοπίζεται σε μια ταινία που έχει μπει στον αυτόματο και προχωρά χωρίς ψυχή.

Η έλλειψη διάθεσης φαίνεται και στον πρωταγωνιστή Ματ Ντίλον, που μάλλον στο μυαλό του είχε ότι αντιγράφει τον Ρίπλεϊ του Άντριου Σκοτ (επίσης ήρωας με αμφίβολο παρελθόν και αμφισβητούμενη σεξουαλικότητα), ενώ στην πραγματικότητα αντιγράφει τον Τζόνι Ντεπ όταν βαριέται να παίξει. Ούτε η χημεία των δύο κεντρικών ηρώων μπορεί να σώσει την κατάσταση, μιας και αυτή είναι τελείως διαδικαστική.

Μοιάζει περισσότερο σαν σε όλους τους συντελεστές να ανατέθηκε μια δουλειά και έπρεπε όπως-όπως να γίνει.