Σύνοψη: Δεκέμβριος 1897, Παρίσι. Ο Έντμοντ Ροστάντ δεν έχει κλείσει ακόμα τα τριάντα, έχει όμως ήδη δύο παιδιά και πολλά άγχη. Δεν έχει γράψει τίποτα εδώ και δύο χρόνια. Καθώς βρίσκεται σε απελπισία, προτείνει στον μεγάλο ηθοποιό του θεάτρου Κονστάντ Κοκλέν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα νέο έργο. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: το έργο δεν έχει γραφτεί ακόμα. Παραβλέποντας τις ιδιοτροπίες των ηθοποιών, τις απαιτήσεις των παραγωγών, τη ζήλια της συζύγου του, τις πικάντικες ιστορίες του καλύτερού του φίλου και την έλλειψη ενθουσιασμού όλων των γύρω του, ο Έντμοντ αρχίζει να γράφει το έργο που κανείς δεν πιστεύει. Προς το παρόν, έχει μόνο τον τίτλο: Σιρανό ντε Μπερζεράκ.

Άποψη: Ο Σιρανό ντε Μπερζεράκ ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο του 17ου αιώνα που έδωσε έμπνευση στον Γάλλο συγγραφέα του 19ου αιώνα, Ροστάντ, να γράψει ένα έργο με ήρωα εκείνον. Πολλάκις έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο όπως ο «Cyrano de Bergerac» με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ή η εκμοντερνισμένη εκδοχή του έργου στην «Roxanne» με τον Steve Martin, ενώ στο θέατρο είναι δεκάδες χιλιάδες οι φορές που έχει ανέβει παγκοσμίως, αποτελώντας την μεγαλύτερη επιτυχία του γαλλικού θεάτρου.

Ο «Edmond» του Αλέξις Μιχαλίκ, με προϋπηρεσία στην σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων, συνδυάζει μια απόπειρα βιογραφίας του θεατρικού συγγραφέα και μια μεταφορά του Σιρανό ντε Μπερζεράκ, συνδέοντας έντονα την μοίρα του Έντμοντ με τον ήρωά του. Μια ανάλαφρη, ξεκάθαρα γαλλική και με φρέσκια ματιά ιστορία που δεν αποφεύγει ωστόσο εύκολα σχόλια και μελοδραματισμούς και ρομαντικά κλισέ.

Η ταινία ξεκινάει με τον νεαρό Έντμοντ, άσημο ακόμα συγγραφέα που βρίσκεται στην σκιά του ήδη αναγνωρισμένου Ζορζ Φεϊντό, να ανεβάζει ένα θεατρικό έργο που αποτυγχάνει. Δυο χρόνια μετά χωρίς να έχει κάνει τίποτα εν τω μεταξύ, η ντίβα του γαλλικού θεάτρου, Σάρα Μπερνάρ, τον συστήνει στον έτερο σπουδαίο ηθοποιό εκείνης της εποχής, στον Κοκλέν, με σκοπό να γράψει ένα έργο για εκείνον. Μόνο που πρέπει να αυτοσχεδιάσει καθώς δεν έχει γράψει τίποτα. Ο καλός του φίλος θα γνωρίσει μια κοπέλα, την Jehanne (αργότερα έγινε ηθοποιός του Μελιές), την οποίαν θα χρησιμοποιήσει ως μούσα του ο συγγραφέας δίνοντάς του έμπνευση για το νέο του έργο.

Στην ταινία του Μιχαλίκ ο Έντμοντ είναι ένας άλλος Σιρανό, υπάρχει αυτή η λογική του λογοτεχνικού ή θεατρικού χαρακτήρα που καθίσταται alter ego του δημιουργού του. Η ταινία έχει αρκετές ελευθερίες και αναχρονισμούς στον τρόπο που παρουσιάζει τα γεγονότα, σε μια προσπάθεια να γίνει σύγχρονη και επίκαιρη και όχι μια απλή ακαδημαϊκή παρουσίαση ενός μακρινού παρελθόντος. Άλλωστε το βλέπουμε πολύ συχνά αυτό στο γαλλικό σινεμά. Όταν και όπου χρειάζεται είναι πολύ ακριβής στην παρουσίαση της εποχής, του fin de siècle. Έχει μια αύρα «Amelie», αυτήν την ανεμελιά, την παιδική αφέλεια, την, όχι απαραιτήτως κακή, γραμμική και ντετερμινιστική ακολουθία γεγονότων. Ο «Έντμοντ» βλέπεται ευχάριστα, αλλά μέχρι εκεί, αδυνατεί να εμβαθύνει στην ίδια την καλλιτεχνική δημιουργία, παρουσιάζοντάς τα με μια διόλου κατακριτέα απλοϊκότητα

Πρώτη δημοσίευση: 26 Sep 2019, 15:15
Ενημέρωση: 3 Oct 2019, 03:54
Τίτλος:
Edmond (Έντμοντ, ένας απρόβλεπτος συγγραφέας)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
110
Εταιρία διανομής: 
Release: 
26 Σεπτεμβρίου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos