Dogman

Σύνοψη: Σε άγνωστο μέρος στην επαρχία της Ιταλίας ο Μαρτσέλο, ένας φιλήσυχος φροντιστής σκύλων, αποκτά μία περίεργη σχέση μίσους και εξάρτησης με τον αδίστακτο Σιμόνε, έναν πρώην πυγμάχο που αναστατώνει όλη την μικρή κοινωνία της ταινίας. Σε μια προσπάθεια να επανακτήσει την τιμή του, ο Μαρτσέλο μπαίνει σε περίεργα μονοπάτια βίας και εκδίκησης.

Άποψη: Οι φετινές Κάννες υποδέχτηκαν το “Dogman” ένθερμα έχοντας να πουν καλά λόγια για αυτήν την τραγικά ανθρώπινη ιστορία ενός ταλαίπωρου άνδρα που ενδίδει σε πράξεις αποτρόπαιες σε έναν προσωπικό αγώνα για αποδοχή και σεβασμό, και μάλιστα ξεχώρισαν την ερμηνεία του πρωταγωνιστή Μαρτσέλο Φόντε ως την καλύτερη ανάμεσα στις υπόλοιπες. Με την ίδια φόρα πραγματοποίησε την Ελληνική πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και δηλώνει ευθέως τα ηθικά διλλήματα με τα οποία βασανίζεται καθημερινά ο άνθρωπος, την κατάρα του ανικανοποίητου που μας κυβερνά αλλά και τα λάθη που θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στην καταστροφή μας σαν τον ήρωα του Ματέο Γκαρόνε.

Ο σκηνοθέτης του “Gomorrah” συνεργάζεται με τον πιστό συνεργάτη του και σεναριογράφο Ούγκο Τσίτι και στήνει ίσως τον πιο συμπαθητικό και παράλληλα μπερδεμένο χαρακτήρα για φέτος στο βλέμμα του οποίου πολλοί θα αντικρίσουν τον ίδιο τους τον εαυτό και τα ίδια συναισθήματα ματαιότητας και απώλειας που βιώνουν και οι ίδιοι. Ο Μαρτσέλο είναι καταδικασμένος στην κλειστή και βολεμένη κοινότητα όμως αρνείται να αποδεχτεί την θέση του εκεί. Οι υπόλοιποι άνδρες δείχνουν να τον συμπαθούν, αυτός όμως τα πάει περίφημα με τα ζώα και δεν αντιστέκεται στην επιρροή που του ασκεί ο Σιμόνε κάνοντας τον έρμαιο των επιθυμιών του. Ο Μαρτσέλο με την κοκκαλιάρικη του φυσιογνωμία δεν μπορεί να του πάει κόντρα και τρέφει την πεποίθηση ότι κάπως κάποτε θα τον εκτιμήσει ως φίλο. Παρόλο το εντελώς λάθος σκεπτικό του όμως ο Μαρτσέλο γίνεται ευθύς αμέσως συμπαθητικός και χτίζει ένα προφίλ ασυνήθιστου ήρωα ο οποίος βασίζεται ακράδαντα στις απόψεις του, ακόμα και αν αυτές είναι λανθασμένες. Η ψυχοσύνθεση του όπως και οι τρόποι του θυμίζουν παιδί όμως ποιος θα ήθελε να λειτουργεί με ώριμη σκέψη σε αυτό το βαρύ τοπίο που έχει φτιάξει η φωτογραφία της ταινίας;

Σε έναν τέτοιο βλοσυρό τόπο και με το Cinemascope σε εφαρμογή η καταχνιά του περιβάλλοντος παίζει με την ψυχολογία σου και οι βίαιες σκηνές μοιάζουν σαν να ήταν από πάντα εκεί. Η εκδίκηση του Μαρτσέλο θα δημιουργήσει ένα αλισβερίσι βίας και κουτοπονηριάς, ένα βρώμικο παιχνίδι χωρίς κανόνες το οποίο ακόμα και αν επιφέρει νίκη δεν θα είναι για καλό.

Έτσι ο Μαρτσέλο βρίσκεται εγκλωβισμένος για ακόμα μία φορά, ανήμπορος να διορθώσει τις πράξεις του ενώ ο θεατής προσπαθεί να αφομοιώσει την ωμότητα της βίας, σωματικής και ψυχολογικής. Τα κοντινά στο χαροκαμένο πρόσωπο του Μαρτσέλο Φόντε μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν περισσότερες φορές από όσες θα ήταν απαραίτητα ωστόσο είναι εκπληκτικό το πώς ένα και μόνο βλέμμα μπορεί να αντανακλά όλη την εσωτερική πάλη του πρωταγωνιστή.