Bob Marley: One Love

Για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη, η αληθινή ιστορία για το πώς ο Bob Marley υπερέβη τις αντιξοότητες και ποια ήταν η διαδρομή πίσω από την επαναστατική του μουσική.

Η κινηματογραφική βιογραφία του Bob Marley είναι μια παραγωγή σε συνεργασία με την οικογένεια του Marley και πρωταγωνιστές τον Kingsley Ben-Adir (The OA) στον ρόλο του θρυλικού μουσικού και τη Lashana Lynch (Η Γυναίκα Βασιλιάς-The Woman King) στον ρόλο της συζύγου του Rita. Τον ύμνο στη ζωή και το καλλιτεχνικό έργο ενός ειδώλου, που ενέπνευσε γενεές με το μήνυμα αγάπης και ενότητας που πρέσβευε, σκηνοθετεί ο Reinaldo Marcus Green (Η Μέθοδος των Γουίλιαμς-King Richard).

Μετά την επιτυχία του «Bohemian Rhapsody», εμφανίζονται όλο και περισσότερες μουσικές βιογραφίες διάσημων σταρ, με χαρακτηριστικά παραδείγματα το «I Wanna Dance With Somebody» για την Ουίτνεϊ Χιούστον και το «Elvis» για τον Έλβις Πρίσλεϊ. Όλες σαν να διστάζουν να εμβαθύνουν στους ήρωές τους, πέρα από το μουσικό κομμάτι στο οποίο μεγαλούργησαν.

Έτσι συνέβη και με το «One Love» για τον Μπομπ Μάρλεϊ που δεν αποτελεί εξαίρεση.

Και είναι και δυστυχώς μάλλον αναμενόμενο, καθώς οι κινηματογραφικές βιογραφίες τέτοιων θρυλικών καλλιτεχνών για να καταφέρουν να πάρουν τα (κυρίως) μουσικά δικαιώματα, σχεδόν πάντα κάποιος από το συγγενικό περιβάλλον του καλλιτέχνη αναλαμβάνει χρέη παραγωγού ώστε να «τσεκάρει». Εδώ συνέβη με τον γιο του Ζίγκι και την σύζυγο, Ρίτα.

Επομένως ο Ρεϊνάλντο Μάρκους Γκριν (όπως και στο «Η μέθοδος των Ουίλλιαμς») υιοθέτησε μια ευνοϊκή προσέγγιση στην απεικόνιση όσων συνέβησαν, λειαίνοντας τις μυτερές και ακανθώδεις γωνίες και φλερτάροντας με την αγιογραφία.

Η ταινία ψηλαφεί τον Μάρλεϊ στα μέσα των 70s, όταν πλέον είναι σταρ που επηρεάζει πολύ κόσμο, όχι μόνο μουσικά, αλλά και ιδεολογικά και με τον τρόπο ζωής του.

Την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, την φυγή του στο Λονδίνο, το κορυφαίο άλμπουμ που έβγαλε εκεί (Εxodus), τα 13 παιδιά που έκανε με διάφορες συντρόφους, πολλές ιδιαιτερότητες που είχε σαν προσωπικότητα, η διάγνωσή του με καρκίνο, όλα αυτά παρουσιάζονται κάπως τακτοποιημένα, χωρίς την ένταση που θα έπρεπε, κάπως σαν να κάνεις ένα μαύρο και να ακούς τη μουσική του. Χαλαρά. Ανώδυνα. Xωρίς να μαθαίνεις ουσιαστικά κάτι για τον άνθρωπο Μάρλεϊ.

Τουλάχιστον ο Κίνγκσλεϊ Μπεν Ατίρ είναι διαβασμένος στην ερμηνεία του και ακούμε όλα τα μεγάλα hits του, καθώς όπως προαναφέραμε έγιναν τα κονέ με την οικογένεια.