Σύνοψη: Στον απόηχο της εξαφάνισης σχεδόν όλης της ζωής του σύμπαντος από τον Thanos, οι εναπομείναντες Εκδικητές πρέπει να βρουν τον τρόπο να υπερνικήσουν τις δυνάμεις του Τρελού Τιτάνα στο τελευταία κεφάλαιο του μεγάλου επιλόγου των Εκδικητών, μετά από 22 ταινίες της Marvel Studios.

Άποψη: Στον «Πόλεμο της Αιωνιότητας» ο πανίσχυρος Thanos συγκέντρωσε τους λίθους της αιωνιότητας, αποκτώντας υπερδυνάμεις και αφανίζοντας τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό, ανάμεσα τους και πολλούς  Avengers. Στο δεύτερο μέρος του υπερηρωικού έπους οι εναπομείναντες πρέπει να βρουν λύση. Το «Endgame» είναι ένα τρίωρο έπος φαντασμαγορίας, συγκίνησης, μελαγχολίας, απώλειας και θριάμβου. Ενώ στο «Infinity War» ενώθηκαν για το κοινό καλό, η ήττα του τέλους προκαλεί εντάσεις και ξυπνά παλιές κόντρες, μιας και την ήττα δύσκολα την διαχειρίζεται κανείς. Οι ενοχές και οι ευθύνες δίνουν και παίρνουν, ωστόσο αντιλαμβάνονται ότι έτσι δεν θα γλιτώσει το σύμπαν. Πέραν των συνήθων υπόπτων, έχουμε επιστροφές (ο Hawkeye έπειτα από την απουσία του από την τρίτη ταινία εμφανίστηκε σε αυτήν) και νέες αφίξεις όπως του Ant-Man και της Captain Marvel που αναδεικνύεται σε καταλύτη της εξέλιξης της πλοκής.

Η ανθρωπότητα με την συνεχή επιστημονική εξέλιξη άραγε θα καταφέρει να γίνει υπερηρωική και να εξουδετερώσει τον θάνατο? Και αν ναι, με τι τίμημα. Μήπως η ρήση του Godard «Να γίνω αθάνατος και μετά να πεθάνω» ενέχει όλη την ανθρώπινη ύπαρξη? Οι σκηνοθέτες Anthony και Joe Russo, όπως και οι σεναριογράφοι Christopher Markus και Stephen McFeely, αποφασίζουν έναν πολύ διαφορετικό χειρισμό της υπόθεσης αφήνοντας χώρο σε φιλοσοφικές ερωτήσεις, σίγουρα πιο απλοϊκό από ότι θα το έκανε ο Nollan ή ο Villeneuve. Η πλοκή κινείται αρκετά λοξόδρομα από αυτό που θα περίμενε κανείς, ενώ η ασύστολη δράση που είχε καταλήξει  κατάχρηση εις βάρος της πλοκής, δίνει την θέση σε ένα εσωτερικό σενάριο. Απόδειξη ότι από τις τρείς ώρες της ταινίας, στις δύο πρώτες δεν υπάρχει σχεδόν καμία μάχη, πέραν από κάποιες σύντομης διάρκειας. Μία είναι η μάχη που πραγματοποιείται στο τελευταίο μέρος της ταινίας και αυτή είναι όσο θεαματική αξίζει σε ένα τέτοιο franchise. Τα εφέ είναι εξαιρετικά, ο σκηνοθετικός χειρισμός εντυπωσιακός, η μουσική όσο επιβλητική χρειάζεται, χωρίς να φοβάται και τις σιωπές, μία από τις καλύτερες σκηνές μάχης του μαρβελικού σύμπαντος. Βλέπουμε τους ήρωες να αναμετρώνται με τον εαυτό τους, παλιό και σημερινό, να αξιολογούν τα λάθη τους, να αναθερμαίνουν τις σχέσεις του, όσο παράλληλα παρελαύνουν ένα σωρό cameo από δεύτερους ρόλους από άλλες ταινίες του σύμπαντος. Όλη η Marvel είναι εκεί και έχει λόγο να είναι.

Το πρόβλημα των προηγούμενων Avengers, δηλαδή το ελλιπές και προσχηματικό storytelling, εδώ μετριάζεται με τις αρκετές διαλογικές σκηνές που δεν κουράζουν, αντιθέτως βλέπουμε τους ήρωες ως ανθρώπους και όχι ως χάρτινες κατασκευές. Μολαταύτα, δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα τόσο μεγάλο αριθμό πρωτοκλασάτων ηρώων. Πολλοί ήρωες εμφανίζονται ξαφνικά όταν τους χρειάζεται η υπόθεση για να εξαφανιστούν σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια καθώς ακόμα και οι τρείς ώρες δεν είναι αρκετές για να χωρέσουν όλοι. Το μέτρο δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει την ταινία. Ένας κραυγαλέος μαξιμαλισμός από τα εφέ μέχρι την πλοκή, που σίγουρα ικανοποιεί τις απαιτήσεις των φανς του είδους, αλλά οπωσδήποτε μπουχτίζει το μάτι του θεατή. Η μεσσιανική ιστορία των Εκδικητών έφθασε στο τέλος της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στην καλύτερη «Avengers» ταινία και σε μία από τις καλύτερες της Marvel, με χιούμορ, σινεφιλικές αναφορές, δράση, ένταση, αγωνία, συγκίνηση (οι σκληροπυρηνικοί φαν ετοιμαστείτε για βούρκωμα) αλλά και ρομάντζο. Σε αυτήν την αποθέωση της υπερβολής όλοι οι καλοί χωράνε.

Πρώτη δημοσίευση: 24 Apr 2019, 08:23
Ενημέρωση: 2 May 2019, 11:12
Τίτλος:
Avengers: Endgame (Εκδικητές: H Τελευταία Πράξη)
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
181
Εταιρία διανομής: 
Release: 
24 Απριλίου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos