Αντίο κύριε Χάφμαν

Σύνοψη: Παρίσι 1941. Ο Φράνσουα Μερσιέ, ένας συνηθισμένος άντρας με μόνο σκοπό να κάνει οικογένεια με την αγαπημένη του Μπλανς, εργάζεται για τον κύριο Χάφμαν, έναν ταλαντούχο εβραίο κοσμηματοπώλη.

Υπό τη σκιά της γερμανικής κατοχής, εργοδότης και υπάλληλος αναγκάζονται να συνάψουν μία συμφωνία που, με το πέρασμα του χρόνου, θα επηρεάσει τη ζωή τους ανεπανόρθωτα. 

Άποψη: Από τη Γαλλία με αγάπη και πολλή τρυφερότητα έρχεται αυτή η ταινία που αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Jean-Philippe Daguerre, με πρωταγωνιστές τους Daniel Auteuil, Sara Giraudeau and Gilles Lellouche. Master στην τέχνη του θρίλερ, ο σκηνοθέτης Fred Cavaye ξέρει ακριβώς πώς να κάνει τον θεατή να αγωνιά και να παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον τη μεταμόρφωση του χαρακτήρα του Φρανσουά Μερσιέ. Ο αρχικά ταπεινός, συμπονετικός και έτοιμος να βοηθήσει το αφεντικό του Φρανσουά, θα αρχίσει να αποκτά μια πιο στενή σχέση με τους Γερμανούς.

Όσο περισσότερο παρασύρεται από το κέρδος, τόσο περισσότερο ένας κακός εαυτός βγαίνει στην επιφάνεια. Και τόσο περισσότερο αυτό έχει επιπτώσεις στη σχέση με την  αγαπημένη του γυναίκα (Sara Giraudeau). Τα twists της πλοκής είναι πολλά και ο Cavaye καθοδηγεί με τέχνη τον θεατή στη Γαλλία εκείνης της εποχής, όπου οι ζωές μεταβάλλονται αμετάκλητα από τις δίδυμες μάστιγες του πολέμου και της μαύρης αγοράς.

Η ιστορία διαδραματίζεται κατά βάση στους κλειστούς χώρους του κοσμηματοπωλείου. Ο Cavaye έχει αποφασίσει να διατηρήσει τη θεατρική ουσία του έργου. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια αντικειμενική δυσκολία, όμως, η επιλογή του φαίνεται να τον δικαιώνει. Η λιτότητα των σκηνικών εξυπηρετεί την ταινία τόσο ως προς την ατμόσφαιρα που δημιουργεί, όσο και ως προς το χτίσιμο των χαρακτήρων.

Οι ερμηνείες είναι δυνατές. Ο Gilles Lellouche αντιλαμβάνεται εξαιρετικά την εσωτερική πάλη του Φράνσουα Μερσιέ. Η Sara Giraudeau αποδίδει με μεγάλη επιτυχία τη φοβισμένη γυναίκα που παρατηρεί, αλλάζει και λειτουργεί, εν τέλει, καταλυτικά. Ο Daniel Auteuil, κερδίζει τον θεατή κάθε φορά που μιλάει και ερμηνεύει έναν κύριο Χάφμαν, που όλοι θα θέλαμε να βοηθήσουμε.

Η ταινία θέτει κοινωνικά και ηθικά ερωτήματα που είναι δύσκολο να απαντηθούν, σε κάθε εποχή.

Το θέμα της -η δαιμονοποίηση των Εβραίων, η γερμανική κατοχή, η προσπάθεια των ανθρώπων να βοηθήσουν τους κυνηγημένους συνανθρώπους τους- δεν είναι καινούριο στην κινηματογραφική παραγωγή. Αυτό που διαφοροποιεί τη συγκεκριμένη ιστορία είναι η δημιουργία ενός πρωταγωνιστή αντι-ήρωα, που μας υπενθυμίζει ότι η φύση του ανθρώπου δεν έχει να κάνει πάντα με το θάρρος και την αυτοθυσία.

Τις περισσότερες φορές, οι δύσκολες συνθήκες κάνουν τους ανθρώπους πιο σκληρούς, όπως βλέπουμε να συμβαίνει στον Φρανσουά αλλά και στη Μπλανς, με διαφορετικό τρόπο. Και αυτό έχει -φυσικά- για τον καθένα το δικό του τίμημα.