Annabelle

Βρήκαμε παπά... να θάψουμε 5-6

Βρήκαμε παπά... να θάψουμε 5-6 είναι η φάση στο "Annabelle". Γενικά η πρόκληση για τα spin-offs σε μια υπερ-επιτυχημένη ταινία και ειδικά τρόμου, είναι μεγάλη για τον σκηνοθέτη που αναλαμβάνει το εγχείρημα.

Eιδικά αν δεν διαθέτει τα σκηνοθετικά guts, είναι πανεύκολο να αρχίσει τα copy paste και να προσπαθήσει να ξεπατικώσει την ατμόσφαιρα του φιλμ από το βρήκε αφορμή για να δημιουργηθεί In the first place.

Και μπορεί ο σκηνοθέτης του "The conjuring", Τζέιμς Ουάν, να διαθέτει ταλέντο και να μετατρέπει το κλισέ σε δημιουργική εξέλιξη, ο Λεονέτι όμως αυτό που κάνει δεν είναι άλλο από το να συρράπτει μια σειρά από κλισέ, να υπόσχεται τρόμο κάθε τρεις και λίγο και να πληρώνει με το νόμισμα του εύκολου "μπου", να χρησιμοποιεί ξεδιάντροπα 2-3 σκηνές καρμπόν από το "Conjuring", να μιμείται μέχρι και την μουσική στα καθοριστικά σημεία και τελικά να κουράζει.

Οι "φανατικοί" του εύπεπτου τρομοθεάματος μπορεί και να το διασκεδάσουν, πάντως.

Απόστολος Κίτσος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ως spin-off της ταινίας ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ, παρουσιάζει οπτικές και χρονολογικές ομοιότητες, αφού και οι δύο ιστορίες διαδραματίζονται το 1970. “Το κοινό που απόλαυσε ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ θα απολαύσει και την ANNABELLE, γιατί και οι δύο ταινίες έχουν γυριστεί με το ίδιο πνεύμα”, λέει o Λεονέτι. To ANNABELLE παραμένει όμως αυτόνομη ταινία, και διαφορετική ως προς τη δομή και την ύπαρξη μιας γυναίκας πρωταγωνίστριας, κάτι που ώθησε τον Λεονέτι να αναλάβει το σκηνοθετικό τιμόνι. Η Annabelle πρωτοεμφανίστηκε στα βιβλία όταν οι γνωστοί ερευνητές Λορέιν και Εντ Γουόρεν την κλείδωσαν σε μια γυάλινη προθήκη στο μουσείο που βρίσκεται στο σπίτι τους στο Κονέκτικατ, προκειμένου να την απομονώσουν. Εκεί ευλογείται από έναν παπά δύο φορές το μήνα. Η εμφάνιση της στον κινηματογράφο μας έκανε όλους να αναρωτηθούμε …από πού ήρθε; Και πώς μια απλή, γλυκιά πορσελάνινη κούκλα με αθώα μπλε μάτια μπορεί να μετατραπεί σε συνώνυμο του κακού, του διαβολικού και της καταστροφής;