Celar Door, από την Spentzos
Celar Door από την Spentzos

Σύνοψη: Εξερευνώντας τα βάθη ενός εγκαταλειμμένου διαστημικού σταθμού, μια ομάδα νεαρών αποικιστών του διαστήματος έρχονται αντιμέτωποι με την πιο τρομακτική μορφή ζωής στο σύμπαν.

Άποψη: Ο Ρωμύλος και ο Ρέμος είναι μυθικές φιγούρες της ρωμαϊκής μυθολογίας, ιδρυτές και πρώτοι βασιλιάδες της Ρώμης, με την τραγική κατάληξη της δολοφονίας του Ρέμου από τον Ρωμύλο για την επικράτηση.

Βρισκόμαστε είκοσι χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης κλασικής πλέον ταινίας του Ρίντλεϊ Σκοτ, και πριν τα γεγονότα της δεύτερης, του Τζέιμς Κάμερον με τους δυο σπουδαίους μάστορες του αμερικάνικου σινεμά να επιστρέφουν, ο πρώτος ως παραγωγός και ο δεύτερος ως σύμβουλος στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης του σεναρίου.

Μετά την σκυτάλη σε δύο ταλαντούχους δημιουργούς, τον Ντέιβιντ Φίντσερ και τον Ζαν Πιέρ Ζενέ (Αμελί), που ωστόσο δεν κατάφεραν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στο franchise και έπειτα από δύο αξιόλογα πρίκουελ από τον ίδιο τον Σκοτ, η σκηνοθετική σκυτάλη περνάει στον Ουρουγουανό Fede Alvarez (Evil Dead, Don’t Breathe) για να επιστρέψει στις πιο horror διαθέσεις της πρώτης ταινίας και λιγότερο στις φιλοσοφικίζουσες του Προμηθέα ή την προσέγγιση ως ταινία δράσης του Κάμερον.

Αρκετά αργό αλλά και υποβλητικό, χτίζοντας μια διάθεση τρόμου και αγωνίας στο πρώτο μέρος και πολύ πιο τρομακτικό και δραστήριο στο δεύτερο μέρος, χάνοντας κάτι από τις σιωπές και το χτίσιμο του πρώτου και μένοντας στο καθαρό fun της υπόθεσης, το Romulus είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του franchise, ίσως η καλύτερη μετά τα δύο πρώτα, του 1979 και 1986, και τον Προμηθέα, χωρίς ωστόσο να προσθέτει τίποτα στην μυθολογία του Alien.

Καμία νέα χρήσιμη πληροφορία, καμία σκηνή που δεν έχουμε ξαναδεί παρόμοια στις προηγούμενες ή γενικότερα στο είδος του διαστημικού τρόμου, αλλά απολαυστικό στην θέασή του, με ένα πολύ καλό πρωταγωνιστικό δίδυμο, εξαιρετικά εφέ με την μουσική του Benjamin Wallfisch να μας επιστρέφει νοσταλγικά στην αρχή του franchise και ένα (ή και όχι μόνο) αποκρουστικό τέρας.

Εύστοχη η επιλογή της Cailee Spaeny που γνωρίσαμε ως Πρισίλα Πρίσλεϊ στην ομώνυμη ταινία της Κόπολα, στον κεντρικό ρόλο. Μια θαρραλέα και δυναμική κοπέλα αλλά εξίσου φοβισμένη και μετέωρη ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος.

Σε αντίθεση με την Ρίπλεϊ της Sigourney Weaver, σε μια εποχή ανόδου του φεμινισμού, του νέου αμερικάνικου σινεμά και των πολλών πολιτικών διαμαρτυριών αλλά και εθνικιστικών φωνών, που το αμερικάνικο σινεμά ζήτησε υπερανθρώπους και τους είχε στο πρόσωπο της Ρίπλεϊ ή του Ράμπο, τώρα οι εποχές έχουν αλλάξει.

Η νέα γενιά που εκπροσωπούν οι κεντρικοί ήρωες είναι ταυτόχρονα οργισμένοι και ματαιωμένοι, έτοιμοι να διεκδικήσουν την ζωή τους σε έναν κόσμο που είναι ήδη ηττημένος. Για αυτό και κανείς τους δεν πράττει αυτό που προβλέπεται ως «σωστό», πράττουν αυτό που το συναίσθημά τους την δεδομένη στιγμή έτσι τους το ορίζει. Από την άλλη, το ανδροειδές του David Jonsson ξεκινά ως καλοκάγαθη μηχανή για την εξυπηρέτηση του ανθρώπου για να μεταλλαχθεί σε ένα βιομηχανικό προϊόν στην εξυπηρέτηση της εταιρείας, ένα σχόλιο πάνω στον σύγχρονο καπιταλισμό και την τεχνητή νοημοσύνη και στο πώς όλα ξεκινούν με γνώμονα την εξυπηρέτηση του ανθρώπου για να βρεθούν να υπηρετούν το κέρδος πολυεθνικών.

Στο τέλος χάνεται μέσα στην απλοϊκότητά του, χωρίς βέβαια να απογοητεύει, μιας και είναι αυτό που ζητά και ο θεατής και η ταινία του το προσφέρει. Θα μπορούσε ωστόσο να κάνει την ανατροπή. Αφήνεται να εννοηθεί ότι έπεται συνέχεια άρα μάλλον η ιστορία του Alien δεν ολοκληρώθηκε και οι ανθρώπινες κραυγές θα εξακολουθούν να μην ακούγονται στο διάστημα.

Πρώτη δημοσίευση: 29 Aug 2024, 12:45
Ενημέρωση: 5 Sep 2024, 04:23
Τίτλος:
Alien: Romulus
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
119
Εταιρία διανομής: 
Release: 
29 Αυγούστου 2024

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Celar Door, από την Spentzos celar door, από την Spentzos