The season of the Witch

Μαγικό... περουκίνι

Από τις περιπτώσεις ταινιών όπου το… μαλλί του Νίκολας Κέιτζ προϊδεάζει για την ποιότητά της, το «Κυνήγι των Μαγισσών» αποτελεί άλλη μια απόδειξη, πως η αξιομνημόνευτη παρουσία του οσκαρούχου –δεν ξεχνώ- πρωταγωνιστή στη γεμάτη σαρδόνιο χιούμορ «Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη» και στο απολαυστικό «Kick-Ass» συνιστούσε μια μικρή –δυστυχώς- παρένθεση, σε μια σειρά από μετριότατους ρόλους, σε ταινίες οι οποίες αποτελούν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, λύση ανάγκης, ακόμη και για παρακολούθησή τους… επί του καναπέως!

Αυτή τη φορά, ο… «πολυσχιδής» ηθοποιός ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, υποδυόμενος έναν ιππότη, ο οποίος έχει σιχαθεί να χύνει αθώο αίμα στο όνομα του Χριστιανισμού. Μια μίνι ανταρσία του ιδίου και του συμπολεμιστή του, θα τους οδηγήσει σε μια επικίνδυνη αποστολή, η οποία θα τους φέρει αντιμέτωπους με τα… ελεεινά οπτικά εφέ του τελευταίου ημιώρου, που καταφέρνουν να υπερκεράσουν τον όποιο κραυγαλέο αναχρονισμό και την όποια βρετανική προφορά της κακιάς ώρας, είχε να επιδείξει η ταινία ως εκείνο το σημείο. Μοναδική φωτεινή στιγμή στην όλη ιστορία, η παρουσία της -γοητευτικής, παρ’ όλη τη… λίγδα- Κλερ Φόι, η οποία πετυχαίνει να διατηρήσει την προσοχή μας στραμμένη πάνω της, όντας όσο αινιγματική χρειάζεται για να περπατήσει η… εγκληματικά σοβαροφανής πλοκή.

Μα που είναι ένας Πολ Βερχόφεν, όταν τον χρειάζεσαι;

Χάρης Παπαπαναγιώτου