A hijacking

Απλή ιστορία, δοσμένη με ρεαλισμό

Μια απλή ιστορία που παραδίδει φιλμ με αρκετές στιγμές σασπένς είναι αυτό το ναυτικό θρίλερ από το σεναριογράφο του αριστουργηματικού The Hunt/2012.

Και ο Λίντχολμ φαίνεται να κατέχει καλά την τέχνη του story telling καθώς χτίζει αργά και μεθοδικά την ένταση που ολοένα και εντείνεται στα γραφεία μιας ναυτιλιακής εταιρείας στην Κοπεγχάγη και στις καμπίνες ενός ακινητοποιημένου πλοίου στο δρόμο για τη Βομβάη. Στις δύο αυτές τοποθεσίες βρίσκονται οι δύο πρωταγωνιστές, ο corporate εφοπλιστής και ο νεαρός μάγειρας, δύο χαρακτήρες από διαφορετικούς κόσμους που καλούνται να αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή τους.

Κινηματογραφημένο με νευρικό ρυθμό που μεταφέρει την αγωνία, το φιλμ διαθέτει ντοκιμαντερίστικη φωτογραφία και ρεαλιστικό σενάριο που δρουν σε αλλεπάλληλα ψυχολογικά επίπεδα καθώς η μοίρα των ηρώων αλλάζει με κάθε ανατροπή της πλοκής και εξέλιξη στις διαπραγματεύσεις. Δεν πρόκειται όμως για μια ταινία συναρπαστική με τη χολιγουντιανή έννοια, δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί ή αυτόκλητοι σωτήρες. Περισσότερο νόημα έχει η ταινία στον τρόπο που παρουσιάζει τις σχέσεις ανάμεσα στους πειρατές και το πλήρωμα, αλλά και στις περιπλοκές των επιχειρηματικών αποφάσεων που διέπονται από το οικονομικό συμφέρον. Είναι εξαιρετικός ο τρόπος που ο σκηνοθέτης κοντρολάρει την ιστορία του και βγάζει τόσο ζουμί από αυτά τα θέματα. Ίσως μια πράσινη κάρτα για το mainstream Χόλιγουντ.

Mιχάλης Κωνσταντέλλης