Essential Killing ( Ο θάνατός σου, η ζωή μου ) - Κριτική

Essential Killing

(7 / 10). Ένα μέλος των Ταλιμπάν, που ζει στο Αφγανιστάν πιάνεται αιχμάλωτος από τους Αμερικανούς, αφού σκοτώνει τρεις στρατιώτες τους. Μεταφέρεται στην Ευρώπη για ανάκριση, αλλά κατορθώνει να αποδράσει και γίνεται δραπέτης σε μια ήπειρο, την οποία δεν γνωρίζει.

Χειροποίητο και θεματικά επίκαιρο

Πιστός στην art house αισθητική και την ικανότητα να δημιουργεί εικόνες που ξεπερνούν κατά πολύ τις ιστορίες που διηγείται, ο Σκολιμόφσκι παρουσιάζει μια εκδοχή πολεμικής περιπέτειας υπαρξιακής κοπής με ελάχιστα να της ψέξεις. Οι εξακολουθητικά μοναχικές περιπλανήσεις του Γκάλο φωνάζουν no future καθώς εκείνος, σαν τρωτός ήρωας αγχωτικά δυσοίωνου videogame, επιμένει να περνάει πίστες και επίπεδα χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα που θα βρεθούν στο δρόμο του.

Καθώς οι δυνάμεις σταδιακά τον εγκαταλείπουν, το μόνο που δεν ατονεί είναι η πίστη του. Αυτή δοσμένη με τσιτάτα και κινηματογραφικά αταίριαστες μνήμες Αραβικής κατήχησης, θα τον οδηγήσει στον από μηχανής θεό που ίσως και να καταφέρει ένα θαύμα...

Περνώντας από το δράμα καταδίωξης σε μια ποιητική εικόνων που σοκάρει με την ομορφιά της, το Essential Killing είναι σύγχρονο, χειροποίητο και θεματικά επίκαιρο σινεμά του δημιουργού, στα πολύ καλά του.

Παναγιώτης Ευσταθιάδης